Θρεπτικές ανάγκες
Η θρέψη της κερασιάς είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων μεταξύ των οποίων το είδος και η ανάλυση του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής, η καλλιεργούμενη ποικιλία και η ηλικία της καλλιέργειας. Παρόλ’ αυτά μετά από πολυετή συστηματική έρευνα έχει βρεθεί ότι οι ετήσιες θρεπτικές ανάγκες της κερασιάς ανά στρέμμα στα κύρια μακροστοιχεία είναι οι εξής:
- 8-12 κιλά αζώτου ανά στρέμμα
- 4-6 κιλά φωσφόρου ανά στρέμμα
- 6-12 κιλά καλίου ανά στρέμμα
Έκτος από τα κύρια μακροθρεπτικά στοιχεία (N, P, K), η κερασιά, όταν καλλιεργείται σε όξινα εδάφη, χρειάζεται προσθήκη ασβεστίου και μαγνησίου ενώ γενικά έχει υψηλές ανάγκες σε ψευδάργυρο, βόριο, μαγγάνιο και σίδηρο. Επιπλέον, στην ολοκληρωμένη θρέψη της κερασιάς συμβάλλουν οι φυσικές προωθητικές ουσίες (κυτοκινίνες, αυξίνες, γιββερελλίνες), τα αμινοξέα, οι βιταμίνες και οι υδατάνθρακες. Η κερασιά προτιμά εδάφη πηλώδη, πηλοαμμώδη και αμμοπηλώδη ή και αργιλώδη με ικανοποιητική περιεκτικότητα σε άμμο ή χονδρόκοκκο υλικό ώστε να εξασφαλίζεται καλή αποστράγγιση. Ιδανικό εύρος pH θεωρείται το 6 - 7,5.
Εχθροί
Βλαστορύκτης ή καρπόκαψα
Εχθρός: Grapholitha molesta (Λεπιδόπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Η προνύμφη είναι υπόλευκη-κίτρινη με μήκος 12-14 mm, το ακμαίο καστανό με μήκος 7-8 mm και ολοκληρώνει 5-6 γενιές ανά έτος. Διαχειμάζει ως προνύμφη σε ρωγμές του κορμού, κάτω από ξερούς φλοιούς και στο έδαφος σε μικρό βάθος, απ’ όπου την εποχή έκπτυξης των φυλλοφόρων οφθαλμών, εκκολάπτονται τα ενήλικα, τα οποία ωοτοκούν στα φύλλα και τους νεαρούς βλαστούς. Η επόμενη γενιά προνυμφών εισέρχεται στους νεαρούς βλαστούς από την κορυφή τους, ορύσσει στοά προς τα κάτω και όταν αναπτυχθεί πλήρως εξέρχεται από το βλαστό και εισέρχεται στο φλοιό και άλλες προστατευμένες θέσεις. Όταν οι βλαστοί σκληρύνουν, οι προνύμφες προσβάλλουν τους καρπούς, όπου νωρίς την περίοδο τα φαγώματα είναι επιφανειακά, ενώ κοντά στην ωρίμανση εισέρχονται στο εσωτερικό τους. Η ωοτοκία γίνεται στους καρπούς.
Μύγα των κερασιών ή σκουλήκι των κερασιών ή ραγολέτιδα
Εχθρός: Rhagoletis cerasi (Δίπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Η προνύμφη της είναι λευκή-υπόλευκη, ακέφαλη και άποδη, μήκους 6 mm και το τέλειο είναι μαύρο γυαλιστερό, με κίτρινη κεφαλή, κεραίες και scutellum και μήκος 4-5 mm. Διαχειμάζει ως νύμφη στο έδαφος σε μικρό βάθος και στο τέλος της άνοιξης εμφανίζονται τα ακμαία, τα οποία ωοτοκούν στους καρπούς κατά το στάδιο του μεταχρωματισμού, δηλαδή πριν την ωρίμανση. Τα θηλυκά εναποθέτουν 100-200 αυγά το καθένα. Οι προνύμφες τρέφονται από τη σάρκα του καρπού και όταν ολοκληρώσουν την ανάπτυξή τους πέφτουν στο έδαφος για διαχείμαση. Το έντομο συμπληρώνει πάνω από δύο γενιές παρθενογενετικά, μπορεί να βλάψει ολοκληρωτικά την παραγωγή, ενώ προκαλείται και δευτερεύουσα ζημιά μέσω δευτερογενών προσβολών.
Η ψώρα του San Jose
Εχθρός: Quadraspidiotus perniciosus (Ομόπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Η ψώρα του San Jose είναι κοκκοειδές που έχει 3 γενεές το χρόνο και διαχειμάζει κυρίως ως ενήλικο θηλυκό, το οποίο γεννά τις νεαρές έρπουσες (ζωοτόκα). Το δεύτερο και τρίτο στάδιο είναι ακίνητα και αποκτούν ασπίδιο, που τα προστατεύει. Τα όργανα που προσβάλλονται είναι ο κορμός, οι βραχίονες, οι βλαστοί και οι καρποί. Οι κλάδοι, οι βλαστοί και ο κορμός καλύπτονται από τα ασπίδια του κοκκοειδούς και σε σοβαρές προσβολές προκαλείται αποξήρανση. Οι καρποί, αν προσβληθούν σε αρχικά στάδια της ανάπτυξής τους, παρουσιάζουν παραμορφώσεις και μικροκαρπία, ενώ αν προσβληθούν κοντά στην ωρίμανση, εμφανίζουν κόκκινες κηλίδες. Η προσβολή φύλλων είναι πιο σπάνια και συμβαίνει όταν έχουμε πολύ μεγάλους πληθυσμούς του Q. perniciosus.
Καπνώδης ή μυλωνάς
Εχθρός: Capnodis tenebrionis (Κολεόπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Το τέλειο άτομο έχει μήκος 1,5-3 cm, λευκό κεφάλι με μαύρες κηλίδες και μαύρο σώμα. Η προνύμφη είναι λευκή με σκούρο κεφάλι, έχει θώρακα πλατύτερο του υπόλοιπου σώματος και μήκος 6-10 cm. Διαχειμάζει σε διάφορα καταφύγια ως ακμαίο, το οποίο την άνοιξη εξέρχεται και τρέφεται με φύλλα, κάτι που δεν αποτελεί σημαντική προσβολή. Το καλοκαίρι ωοτοκεί στο λαιμό του δέντρου και οι εκκολαπτόμενες προνύμφες εισέρχονται στο λαιμό, δημιουργούν στοά κάτω από το φλοιό αλλά και μέσα στο ξύλο, που προχωράει προς τα πάνω φτάνοντας και ξεπερνώντας ακόμα και το 1,5 μέτρο. Οι προνύμφες στη συνέχεια νυμφώνονται σε θάλαμο κοντά στο φλοιό στο λαιμό του δέντρου και διαχειμάζουν. Τα νεαρά δεντρύλλια νεκρώνονται άμεσα ενώ τα μεγάλα δέντρα υφίστανται σοβαρή ζημιά και τελικά νεκρώνονται.
Καλιρόη
Εχθρός: Caliroa cerasi (Υμενόπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Έχει δύο γενιές το χρόνο και διαχειμάζει στο έδαφος ως προνύμφη, η οποία είναι μαύρη, γλοιώδης και έχει μήκος μέχρι 1 cm. Τα τέλεια εμφανίζονται με την έκπτυξη των οφθαλμών και ωοτοκούν σε φύλλα κατά τον Απρίλιο-Μάιο σχίζοντας την κάτω επιφάνειά τους και τοποθετώντας τα αυγά στο παρέγχυμα. Οι προνύμφες τρώνε την άνω επιδερμίδα και το παρέγχυμα των φύλλων, δίνοντάς τους την εικόνα δαντέλας. Τα αυγά της δεύτερης γενιάς εναποθέτονται στα φύλλα τον Ιούλιο-Αύγουστο.
Σφαιρολεκάνιο
Εχθρός: Spaerolecanium prunastri (Ημίπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Έχει μια γενιά το χρόνο. Το σώμα του είναι μαύρο και ημισφαιρικό. Διαχειμάζει ως νύμφη 2ου σταδίου, τα ενήλικα εμφανίζονται το Μάρτιο-Απρίλιο και ωριμάζουν από αρχές Ιουνίου. Οι κινητές μορφές του εμφανίζονται κατά τον Ιούνιο με Ιούλιο.
Σκολύτης
Εχθρός: Scolytus rugulosus (Κολεόπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Το ακμαίο του είναι καστανό με μήκος 2-3 mm και η προνύμφη λευκή, άποδη και ευκέφαλη, μήκους 3-5 mm. Έχει 2 γενιές το χρόνο και διαχειμάζει ως ανεπτυγμένη προνύμφη στη στοά της, ενώ την άνοιξη τα ακμαία εξέρχονται και τρώνε τους οφθαλμούς και το φλοιό των τρυφερών βλαστών. Το ακμαίο ανοίγει μητρική στοά και ωοτοκεί κατά μήκος της σε βοθρία και μετά ανοίγει θυγατρικές στοές.
Ωτιόρρυγχος ή κλεωνός
Εχθρός: Otiorrhynchus spp (Κολεόπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Είναι μικρό σκαθάρι που προσβάλλει τα άνθη και τους νεαρούς καρπούς. Έχει μήκος 15 mm και διαχειμάζει ως προνύμφη στο έδαφος, όπου τρέφεται από τις ρίζες των δέντρων. Μετά την πτώση των πετάλων την άνοιξη, μεταμορφώνεται σε ακμαίο και, εφόσον δε βρει χαμηλή τρυφερή βλάστηση, αναρριχάται από τον κορμό των δένδρων κατά τις νυχτερινές ώρες για να τραφεί.
Τετράνυχος
Εχθρός: Κίτρινος τετράνυχος (Tetranychus urticae, Tetranichidae), κόκκινος τετράνυχος (Panonychus ulmi, Tetranichidae) και το άκαρι Aculus schlechtendali (Eriophyidae).
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Οι τετράνυχοι προσβάλουν κυρίως τα φύλλα, από τα οποία απομυζούν τους χυμούς, προκαλώντας χλώρωση στην επάνω επιφάνεια ενώ στην κάτω επιφάνεια διακρίνονται οι θέσεις των αποικιών τους ως ασημόχρωμες και ελαφρά βυθισμένες κηλίδες. Σε έντονη προσβολή τα φύλλα καρουλιάζουν, ξηραίνονται και πέφτουν με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική απώλεια της παραγωγής. Μπορεί να προσβληθούν επίσης τα στελέχη, τα άνθη και οι καρποί. Η δραστηριότητά τους κορυφώνεται στο τέλος της άνοιξης και το καλοκαίρι. Διαχειμάζουν στο στάδιο του αυγού και συμπληρώνουν πολλές γενεές το έτος.
Μαύρη αφίδα της κερασιάς
Εχθρός: Myzus cerasi (Ημίπτερα)
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Το ενήλικο άτομο έχει σώμα σε σχήμα αμυγδάλου, μήκος 2 - 3 mm και χρώμα από κιτρινοπράσινο έως ροζ - κόκκινο. Επίσης μπορεί να είναι πτερωτό ή άπτερο. Έχει πολλές αλληλοκαλυπτόμενες γενιές και διαχειμάζει στο στάδιο του αυγού. Προκαλεί άμεση ζημιά στα δέντρα μέσω της διατροφής από τα φύλλα όταν οι αποικίες της είναι μεγάλες, άλλα σημαντικότερη είναι η έμμεση ζημιά λόγω της μετάδοσης ιών στα φυτά.
Κομβονηματώδεις
Εχθρός: Meloidogyne spp.
Βιολογικός κύκλος / ζημιά: Προκαλούν υπερτροφίες στις ρίζες, των οποίων το σχήµα και το µέγεθος ποικίλει ανάλογα µε το είδος του νηµατώδους. Ως αποτέλεσμα, το δέντρο παρουσιάζει χλώρωση, μειωμένη ανάπτυξη και σταδιακή µάρανση. Οι νηματώδεις αποτελούν μεγάλο πρόβλημα κατά τις επαναφυτεύσεις κερασεώνων καθώς και ως φορείς ιώσεων, οι οποίες μπορεί να είναι πιο καταστρεπτικές από τους νηματώδεις.
Πηγή: http://www.humofert.gr
Δείτε ακόμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου