Την αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας του Έλληνα επιχειρηματία, την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας και την οικοδόμηση branding των ελληνικών προϊόντων ανέδειξε ως προκλήσεις για την αγροτική παραγωγή της Ελλάδας ο εκπρόσωπος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Marc Schmettau κατά την ομιλία του στο 3ο συνέδριο αγροτικής επιχειρηματικότητας του Economist στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 10 Μαρτίου.
Με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης λίγο αργότερα να μιλά για ανάταση του κλάδου και για πλεονεκτικότερη θέση της Ελλάδας από τις υπόλοιπες χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ο αγροδιατροφικός τομέας, από παίκτης πάγκου τα τελευταία 30 χρόνια, μπαίνει στη βασική ενδεκάδα».
Πάντως σύμφωνα με τον κ. κ. Schmettau «η Ελλάδα προσφέρει πολλά τρόφιμα υψηλής ποιότητας, ωστόσο, η ποιότητα δεν είναι αρκετή για να πείσει τους δυνητικούς καταναλωτές να αγοράσουν τα ελληνικά προϊόντα», επεσήμανε ο κ. Schmettau, τονίζοντας ότι χρειάζεται να έρθουν κοντά όλοι οι συμμετέχοντες στην αγορά και να υιοθετήσουν βέλτιστες πρακτικές
Όπως είπε, το Επιμελητήριο προσφέρει υποστήριξη στη μετάβαση των ελληνικών επιχειρήσεων στο επόμενο στάδιο. Σημείωσε, δε, ότι είναι ο επίσημος αντιπρόσωπος των γερμανικών εμπορικών σχέσεων και υποστηρίζει τους Έλληνες εκθέτες και επισκέπτες σε εκθέσεις όπως οι ANUGA, GRÜNE WOCHE και FRUIT LOGISTICA.
O πλανήτης δεν πάσχει σήμερα από έλλειψη τροφίμων αλλά από σπατάλη και δυσλειτουργική διανομή είπε ο John Andrews, συντάκτης και πρόεδρος του Συνεδρίου, επεσημαίνοντας ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός ανέρχεται σε 7,5 δις ανθρώπους και το 2050 θα ανέλθει σε 10 δις.
BASF Hellas: Επιβεβλημένη η αναδιάρθρωση της γεωργίας, αλλά και η αλλαγή του συστήματος δακοκτονίας
Την πεποίθηση ότι η αναδιάρθρωση της ελληνικής γεωργίας είναι επιβεβλημένη, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του παρελθόντος, αλλά και να καταστεί δυνατή η κάλυψη της ζήτησης από μεγάλες αγορές του εξωτερικού, εξέφρασε ο διευθύνων σύμβουλος της ΒΑSF Hellas, Βασίλης Γούναρης και πρόσθεσε ότι «η αναδιάρθρωση αυτή περνά μέσα από τη δημιουργία ομάδων παραγωγών και στηρίζεται από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ».
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο κ.Γούναρης σε μια βασική, όπως είπε, παθογένεια της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, που αποτελεί βαρίδι για το ελαιόλαδο. Η παθογένεια αυτή είναι, όπως είπε, «το απαρχαιωμένο σύστημα δακοκτονίας, όπως αυτό εφαρμόζεται κεντρικά εδώ και μισό αιώνα».
Κατά τον κ. Γούναρη, το 2016, εξαιτίας της διαχείρισης αυτής, εκτιμάται ότι χάθηκε το 50% της αξίας της πανελλήνιας παραγωγής ελαιολάδου, ενώ μεγάλο ποσοστό των καλλιεργειών υπολογίζεται ότι έδωσε προϊόν ποιοτικά υποβαθμισμένο. «Το σύστημα δακοκτονίας πρέπει να αντικατασταθεί από ένα νέο, αποκεντρωμένο και σύγχρονο, γιατί δεν είναι δυνατόν να χάνουμε προϊόν αξίας μισού δισ. Ευρώ», είπε χαρακτηριστικά.
REDESTOS Group: Αναγκαία 10ετής συμφωνία παραγωγών, βιομηχάνων, πολιτείας
Πρόταση για την «ενορχήστρωση» δεκαετούς συμφωνίας, που μπορεί να έχει και διακομματικό χαρακτήρα, μεταξύ παραγωγών και συνεταιρισμών, βιομηχάνων και πολιτείας, ώστε να προωθηθεί ο ελληνικός πρωτογενής τομέας, κατέθεσε - επικαλούμενος το αντίστοιχο παράδειγμα της Ολλανδίας - ο πρόεδρος της REDESTOS Agrotechnology Group, Νίκος Ευθυμιάδης.
«Πολιτεία, αγροτικοί φορείς κι επιχειρηματίες πρέπει να έρθουν σε συμφωνία. Δεν μπορεί ο κάθε βιομήχανος, πολιτικός ή συνδικαλιστής στον αγροτικό τομέα να έχει μόνο τη δική του άποψη. Να κάνουμε ό,τι έκανε η Ολλανδία, μια βίβλο για 10 χρόνια, όπου όλοι θα συμφωνούν στον ρόλο που θέλουν να παίξουν, στο ποια ευθύνη αναλαμβάνουν και στο πώς θα βελτιωθεί το αγροτικό εισόδημα», σημείωσε.
Κατά τον κ.Ευθυμιάδη, που είναι και πρόεδρος επί Τιμή του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, τα τελευταία 30 χρόνια η Ελλάδα μάλλον οπισθοχώρησε σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα.
«Έκλεισε σχεδόν το ΕΘΙΑΓΕ, καταργήθηκε το Ινστιτούτο Βάμβακος, δεν υπάρχει (ινστιτούτο) καπνού, τα (ινστιτούτα) σιτηρών υπολειτουργούν κι αυτό έχει συνέπειες και για τον ιδιωτικό τομέα, που δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί αντίστοιχα με άλλες χώρες όπου υπάρχει σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα», επεσήμανε και πρόσθεσε ότι το μεγάλο στοίχημα είναι τώρα ποιες πρωτοβουλίες θα πάρει η ελληνική πολιτεία και πώς θα αξιοποιήσει τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της ελληνικής αγροτικής οικονομίας.
Caspar Veldkamp, Πρέσβης της Ολλανδίας
«Είμαστε σε θέση να πούμε στον Πρόεδρο Τραμπ: «Πρώτα η Αμερική, μετά η Ολλανδία”», ανέφερε χαριτολογώντας από το βήμα του Economist στη Θεσσαλονίκη ο πρέσβης της Ολλανδίας Caspar Veldkamp, τονίζοντας ότι τον τελευταίο χρόνο η χώρα του εξήγε αγροδιατροφικά και αγροτεχνολογικά προϊόντα αξίας 94 δις ευρώ, καταλαμβάνοντας εκ νέου τη δεύτερη θέση παγκοσμίως.
Ο κ. Veldkamp στάθηκε στην «εξαιρετική συνεργασία» κατά μήκος ολόκληρης της αγροδιατροφικής αλυσίδας αξίας της Ολλανδίας, καθώς και στην ποιότητα των υποδομών, στις υψηλές δυνατότητες στον τομέα των logistics και στη θέση του λιμένα του Ρότερνταμ, με αποτέλεσμα ο αγροδιατροφικός τομέας να αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 10% της ολλανδικής οικονομίας και απασχόλησης.
Όπως είπε, ο τομέας έχει ισχυρό διεθνή προσανατολισμό και συνδέεται με το 21% της συνολικής εξαγωγικής αξίας της χώρας. Περίπου το 55% του ολλανδικού εμπορικού πλεονάσματος προέρχεται από το εμπόριο στα γεωργικά προϊόντα.
Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην ολλανδική κουλτούρα αναζήτησης νέων στυλ επιχειρηματικότητας, για παράδειγμα μέσω startups, υπογραμμίζοντας τη δραστηριοποίηση της ολλανδικής πρεσβείας μέσω της πρωτοβουλίας του Orange Grove στην Αθήνα.
Phil Hogan, Επίτροπος για τη Γεωργία και την Αγροτική Ανάπτυξη, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διασφαλίζει περισσότερη προστασία από ποτέ για την κατοχύρωση της ελληνικής φέτας, κάτι που θα περιμέναμε να αναγνωρίζεται, διεμήνυσε κατά την ομιλία του στην επίσημη έναρξη του 3ου Συνεδρίου Αγροτικής Επιχειρηματικότητας του Economist στη Θεσσαλονίκη ο Επίτροπος για τη Γεωργία και την Αγροτική Ανάπτυξη Phil Hogan.
Όπως είπε, το 1981, όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΕ, δεν υπήρχε καμία προστασία της φέτας, ωστόσο, με δικές της ενέργειες η Κομισιόν φρόντισε για την προστασία του ελληνικού brand, διασφαλίζοντας το ίδιο σε ακόμη 15 χώρες εκτός ΕΕ. «Και θα κάνουμε ακόμη περισσότερα», σημείωσε ο κ. Hogan.
Ο Επίτροπος υπογράμμισε ότι στην Ελλάδα οι αγρότες θα λάβουν σχεδόν 15 δις σε άμεσες επιδοτήσεις την περίοδο 2014 - 2020, ενώ μέσω του ελληνικού προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης θα λάβουν σχεδόν 5 δις ευρώ για την ανάπτυξη του τομέα.
Ο ίδιος εξέφρασε την άποψη η Ελλάδα χρειάζεται να εντείνει τις προσπάθειες στο σύστημα καινοτομίας της, εκμεταλλευόμενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Ευρύτερα, μίλησε για την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, η οποία θα διαμορφώνει στέρεο έδαφος για την προσέλκυση επενδύσεων.
Επικαλούμενος τα τελευταία στοιχεία της ΕΕ, ο κ. Hogan σημείωσε ότι στο ευρωπαϊκό αγροδιατροφικό εμπόριο καταγράφονται μηνιαίες εξαγωγές στο επίπεδο - ρεκόρ των 11,7 δις, προσθέτοντας ότι η ΕΕ -με θετικό αγροεμπορικό ισοζύγιο ύψους 20 δις- ανάγεται στον μεγαλύτερο αγροδιατροφικό εξαγωγέα στον κόσμο.
John Andrews, Consultant Editor, The Economist
Ο παγκόσμιος πληθυσμός ανέρχεται σε 7,5 δις ανθρώπους και το 2050 θα ανέλθει σε 10 δις, επεσήμανε ο συντάκτης του Economist και πρόεδρος του συνεδρίου John Andrews, υπογραμμίζοντας ότι το πρόβλημα σήμερα δεν είναι η έλλειψη αλλά η σπατάλη τροφίμων και σε μεγάλο βαθμό η δυσλειτουργική διανομή τους.
Marc Schmettau, μέλος ΔΣ, Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο
Την αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας του Έλληνα επιχειρηματία, την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας και την οικοδόμηση branding των ελληνικών προϊόντων ανέδειξε ως προκλήσεις για την αγροτική παραγωγή της Ελλάδας ο εκπρόσωπος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Marc Schmettau, υπογραμμίζοντας κατά την ομιλία του στο συνέδριο του Economist στη Θεσσαλονίκη τη δραστηριοποίηση του Επιμελητηρίου προς αυτήν την κατεύθυνση.
Η Ελλάδα προσφέρει πολλά τρόφιμα υψηλής ποιότητας, ωστόσο, η ποιότητα δεν είναι αρκετή για να πείσει τους δυνητικούς καταναλωτές να αγοράσουν τα ελληνικά προϊόντα, επεσήμανε ο κ. Schmettau, τονίζοντας ότι χρειάζεται να έρθουν κοντά όλοι οι συμμετέχοντες στην αγορά και να υιοθετήσουν βέλτιστες πρακτικές.
Όπως είπε, το Επιμελητήριο προσφέρει υποστήριξη στη μετάβαση των ελληνικών επιχειρήσεων στο επόμενο στάδιο. Σημείωσε, δε, ότι είναι ο επίσημος αντιπρόσωπος των γερμανικών εμπορικών σχέσεων και υποστηρίζει τους Έλληνες εκθέτες και επισκέπτες σε εκθέσεις όπως οι ANUGA, GRÜNE WOCHE και FRUIT LOGISTICA.
Να ευχαριστήσω τους διοργανωτές για τη πρόσκληση σε ένα συνέδριο που έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, τόσο για το αντικείμενό του, τον αγροτικό χώρο, όσο και για τη παρουσία του Επιτρόπου Γεωργίας της Κομισιόν, του κ. Χόγκαν.
Φιλ, σε ευχαριστούμε πολύ και για τη χθεσινή σου παρουσία στην αγροτική Δυτική Μακεδονία.
Θα ήθελα αγαπητοί σύνεδροι να ξεκινήσω την ομιλία μου με δυο επισημάνσεις.
Η πρώτη είναι ότι ο σφυγμός της ανάκαμψης της χώρας μας χτυπάει στον πρωτογενή τομέα. Η ελληνική γη κρατάει σταθερές οικονομικές αξίες και η παραγωγική ύπαιθρος μπορεί να αξιοποιηθεί πολλαπλά. Να σηκώσει μεγάλο βάρος της οικονομικής ανάκαμψης στην υπόθεση αυτή.
Η δεύτερη επισήμανση είναι ότι, αυτή τη νέα πραγματικότητα, τη συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, ο επιχειρηματικός κόσμος και οι επενδυτές και κυρίως οι ίδιοι οι παραγωγοί. Αυτό είναι το πιο ενθαρρυντικό σημάδι. Ο αγροδιατροφικός τομέας από παίχτης πάγκου τα τελευταία τριάντα χρόνια μπαίνει στην βασική ενδεκάδα.
Η αμέσως επόμενη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι για να δώσουμε μια ασφαλή απάντηση στο ερώτημα, αν μπορεί η Ελλάδα να πρωταγωνιστήσει στον τομέα της αγροτικής επιχειρηματικότητας στην νοτιοανατολική Ευρώπη, πρέπει να πάμε επαγωγικά από το έλασσον στο μείζον και να δούμε τις παραμέτρους σαν σύνολο και όχι μόνο τις φορολογικές ελαφρύνσεις και τη μείωση του κόστους παραγωγής.
Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα σε μια σειρά στο ερώτημα αυτό, που δεν είναι ερώτημα εργασίας αλλά εφαρμοσμένης πολιτικής.
Καταρχήν η Ελλάδα, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή με την δημοσιονομική και οικονομική κρίση, είναι στην ευρύτερη περιοχή μια δημοκρατική χώρα συγκριτικά ισχυρή, με πολιτική σταθερότητα, θεσμούς κατοχυρωμένους, ασφάλεια και ασφάλεια επενδύσεων, δημόσια διοίκηση, εκπαιδευμένους επιστήμονες, επαγγελματίες και έμπειρο εργασιακό προσωπικό.
Με όλα τα στραβά βεβαίως που μπορεί αναντίρρητα να εντοπίσει κάποιος στα παραπάνω και να έχει δίκιο. Από την άποψη αυτή θεωρώ ότι είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από τις υπόλοιπες χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Στην κυβέρνηση αναγνωρίσαμε από την πρώτη στιγμή τη σπουδαιότητα του αγροδιατροφικού τομέα και βάλαμε ως στόχο να υλοποιήσουμε ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της αγροτικής οικονομίας και την αναζωογόνηση της Υπαίθρου όπου παραγωγοί, επιχειρηματίες, γεωτέχνες, μπορούν να ανοίξουν δρόμους και οπτικές που πιθανόν δεν έχουμε μέχρι τώρα καταφέρει ή μας έχουν διαφύγει.
Ας δούμε τώρα μια - μια τις παραμέτρους που συνθέτουν την βεντάλια της ανταγωνιστικότητας και τι εμείς ως κυβέρνηση έχουμε κάνει καταρχήν σχετικά με το κόστος παραγωγής.
Οι ανάγκες σε ενέργεια είναι ένα από τα πρώτα ζητήματα στην παραγωγή. Στον τομέα αυτό Ιδιαίτερα στη φυτική παραγωγή το κόστος αγγίζει το 60% του συνολικού κόστους παραγωγής. Με το πρόγραμμα net metering οι αγρότες μπαίνουν στον συμψηφισμό ενέργειας, δηλαδή να μπορεί να εγκαταστήσει ένα φ/β σύστημα και η ενέργεια που θα παράγει να συμψηφίζεται με αυτήν της κατανάλωσης. Το συγκεκριμένο μέτρο θα προκηρυχθεί άμεσα και θα ενταχθεί σε σχέδια βελτίωσης. Θα δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στις συμπράξεις.
Στην κτηνοτροφία μας το κόστος ζωοτροφών ανέρχεται στο 75% του κόστους παραγωγής. Προχωρήσαμε ήδη στη ρύθμιση των βοσκήσιμων γαιών, με την οποία αντιμετωπίζονται 3 βασικά ζητήματα: τη διαχείριση 79 εκατ. στρεμμάτων δασικών εκτάσεων που σήμερα βόσκονται, την επιλεξιμότητα για τις ενισχύσεις και η χρήση των δικαιωμάτων βοσκής από τους κτηνοτρόφους.
Θέλουμε να εκμεταλλευτούμε τις βοσκές που παράγουν αυτές οι εκτάσεις με την αειφορική τους διαχείριση κατανέμουμε αυτές τις εκτάσεις σε επιμέρους λιβαδικές μονάδες, οι οποίες θα κατανεμηθούν στη συνέχεια στους κτηνοτρόφους, ώστε κάθε κτηνοτροφική εκμετάλλευση να έχει τη δική της λιβαδική μονάδα.
Θέλουμε να προσφέρουμε στα αγροτικά ζώα μια πράσινη και τρυφερή βοσκήσιμη ύλη για το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου. Φυσικά και δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί όταν πληρώνουμε πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για εισαγωγή σόγιας. Πρόκειται για μια μεγάλη παρέμβαση στο κόστος παραγωγής της και υλοποίηση οραματικής πολιτικής στην οργάνωση της αιγοπροβατοτροφίας.
Βάζουμε τις επόμενες ημέρες σε δημόσια διαβούλευση τη νομοθετική μας πρόταση σταθμό για τη ρευστότητα και τις ελληνοποιήσεις, την υποχρεωτική επισήμανση προέλευσης για το γάλα, τόσο στις συσκευασίες γάλακτος, όσο και στα γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά και για τα προϊόντα κρέατος, για τα οποία παρότι υπάρχει αντίστοιχη υποχρέωση δεν φτάνει μέχρι το καταναλωτή.
Αντιμετωπίσαμε το ζήτημα της ρευστότητας δημιουργώντας και την κάρτα του αγρότη με χαμηλό επιτόκιο, που βρήκε μεγάλη ανταπόκριση από το τραπεζικό σύστημα. Εξασφαλίσαμε έτσι χαμηλότοκη χρηματοδότηση στους αγρότες δικαιούχους βασικής ενίσχυσης για τη κάλυψη αναγκών τους που σχετίζονται με την αγροτική τους εκμετάλλευση.
Η θέσπιση του εργόσημου για τους εργάτες γης που είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία μετανάστες, έλυνε το ζήτημα εργατικών χεριών, ήταν μια καινοτομία στον ασφαλιστικό χώρο, και ταυτόχρονα μια ανθρώπινη υποχρέωση προς τους οικονομικούς μετανάστες.
Η εφαρμογή αυτή θα επεκταθεί και στην οικογενειακή εργασία και η δαπάνη θα υπολογίζεται στο κόστος των εισροών και θα μειώνει το φορολογητέο εισόδημα.
Στο φορολογικό και στο ασφαλιστικό η παρέμβασή μας με τη καθιέρωση αφορολόγητου και εθνικής σύνταξης αποτελούν κατακτήσεις για τον αγροτικό χώρο. Τονίζω για μια ακόμη φορά προς τους αγρότες: Φυλάξτε το ως κόρη οφθαλμού.
Θεσπίσαμε ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας των συνεταιρισμών, που δίνει ιδιαίτερο βάρος στις ομάδες και οργανώσεις παραγωγών και στις διεπαγγελματικές οργανώσεις. Εμείς πιστεύουμε ότι ο συνεργατισμός θα είναι ένα από τα βασικότερα εργαλεία μείωσης του κόστους παραγωγής. Δεν θα επιτρέψουμε να κυριαρχήσουν στο χώρο άλλες σκοπιμότητες.
Η εν δυνάμει αξιοποιήσιμη δημόσια γη είναι για τη χώρα μας τεράστιος πλούτος με πολύ μεγάλο επιχειρηματικό ενδιαφέρον.
Στόχος μας είναι η συγκεκριμένη περιουσία να αξιοποιηθεί για τη στήριξη της αγροτικής δραστηριότητας και να δίδεται με μακροχρόνια ενοικίαση στο πλαίσιο σχεδίων βελτίωσης ή για παραγωγή ζωοτροφών ώστε να μειωθεί το υψηλό κόστος παραγωγής της ελληνικής κτηνοτροφίας.
Επαναφέρουμε με τον θεσμό των αγροτικών συμβούλων τον γεωτεχνικό, τον γεωπόνο και τον κτηνίατρο, στο χωράφι και στο στάβλο. Στόχος μας είναι όχι μόνο η προσφορά δωρεάν συμβουλών, που σήμερα γίνονται από τους προμηθευτές των εφοδίων τους, με ότι αυτό συμβαίνει αλλά και η προώθηση αειφόρων και καινοτόμων δράσεων. Θα δημιουργηθούν τουλάχιστον 300 δομές σε όλη τη χώρα και θα απασχοληθούν πάνω από 1000 γεωτεχνικοί .
Φυσικά οι παρεμβάσεις αυτές από μόνες τους δεν αρκούν. Θα πρέπει να ενισχυθούν από μια σειρά άλλες παραμέτρους, ορισμένες όπως:
Πρώτον, συνέργειες. Και όταν λέω συνέργειες εννοώ σε όλα τα επίπεδα. Σε επίπεδο κυβέρνησης και υπουργείων, σε επίπεδο επενδυτών και επιχειρηματιών, σε επίπεδο εμπόρων και εξαγωγέων και φυσικά εννοώ πρωτίστως τον υγιή συνεργατισμό των ίδιων των παραγωγών.
Δεύτερον, καινοτομία. Καινοτομία πολύπλευρη, σε προϊόντα, στο marketing, στην τυποποίηση, στην ηλεκτρονική επικοινωνία, στις πωλήσεις, σε όλα .
Λαμβάνοντας υπόψη και την πραγματικότητα της ελληνικής αγοράς, την αδυναμία των επιχειρήσεων να επενδύσουν κατά μόνας στην Έρευνα – Τεχνολογία – Καινοτομία για την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών με υψηλή προστιθέμενη αξία, είναι ανάγκη να προωθηθούν και σε αυτό το τομέα συνεργασίες.
Τρίτον, πρέπει να διαχυθούν τα μέτρα και να αξιοποιηθεί στο έπακρο το νέο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 για την αξιοποίηση συνεργασιών στον αγροδιατροφικό τομέα, καθώς δίνεται η ευκαιρία για την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών - καινοτομιών, στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων αλλά και στον τομέα των τροφίμων, όπως επίσης στην αναζήτηση νέων καλλιεργητικών πρακτικών και πρακτικών παραγωγής που συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Τέταρτον, η προώθηση των εξαγωγών. Υπερασπιζόμαστε την προώθηση των προϊόντων μας στις διεθνείς αγορές μέσα από συγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις της Ε.Ε. που το 2016 έφτασαν τα 150 εκατ. ευρώ, αλλά και στα πλαίσια των συμφωνιών της Ε.Ε. με τρίτες χώρες, όπως Καναδάς και Νότια Αφρική, όπου για τη φέτα, για παράδειγμα προβλεπόταν μετά την μεταβατική 5ετία να μπορούν να κυκλοφορούν ως φέτα νότιας Αφρικής και Καναδά, ή «Feta style» ή «feta type», ενώ με τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για αναθεώρηση της συμφωνίας πριν τη λήξη της 5ετίας προς τη κατεύθυνση της πλήρους προστασίας, θα καταργηθεί η χρήση του όρου φέτα σε όλα τα λευκά τυριά.
Και θέλω να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τον κ. Χόγκαν τόσο για τη ουσιαστική συμβολή του σε αυτή την απόφαση να συμβάλλει προς αυτή τη κατεύθυνση με την προσωπική του συμμετοχή.
Η χώρα μας αποτελεί από μόνη της brand name και αυτό το έχουν κτίσει η ταυτότητα του τόπου και οι άνθρωποι της ελληνικής υπαίθρου. Η καθαρότητα και η θρεπτική αξία των προϊόντων της ελληνικής γης είναι τα μεγάλα πλεονεκτήματα τους, με τα οποία μπορούν να ανταγωνισθούν στα ίσια τις καλλιέργειες και παραγωγές μεγάλης κλίμακας αλλά αμφίβολης ποιότητας.
Συνοψίζοντας μπορούμε να ισχυριστούμε με βεβαιότητα ότι έχουμε όλα τα προσόντα, όλα τα πλεονεκτήματα που μπορούν να μας καταστήσουν πρωταγωνιστές στην αγροτική επιχειρηματικότητα στην μείζονα περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Ομιλία του Γιάννη Τσιρώνη
Κυρίες και κύριοι
Κατ’ αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω τους διοργανωτές, που με την σημερινή ημερίδα, αλλά και την εύστοχη ημερήσια διάταξη, ανοίγουν στον δημόσιο διάλογο κρισιμότατα ζητήματα για το μέλλον και την βιωσιμότητα της οικονομίας και κατ’ επέκταση την κοινωνική συνοχή.
Να υπενθυμίσω ότι το 1972 μία οικονομική κρίση γκρέμισε τις μεταπολεμικές αυταπάτες για αέναη μεγέθυνση. Ήταν μία κρίση που προκλήθηκε από την έλλειψη ενός φυσικού πόρου, του πετρελαίου.
45 χρόνια αργότερα, η παγκόσμια οικονομία δεν έχει ακόμα απαντήσει σε κρίσιμα στοιχήματα. Επιτρέψτε μου να σταχυολογήσω μερικά:
- Η κοινωνική συνοχή διαρρηγνύεται. Μετανάστες 2ης και 3ης γενιάς αντί να ενσωματώνονται ομαλά στις φιλοξενούσες χώρες, γκετοποιούνται. Τα πρόσφατα παραδείγματα τυφλών επιθέσεων στο Μπατακλάν και την Νίκαια είναι δυστυχώς η κορυφή του παγόβουνου.
- Αντίστροφα ξενοφοβικά κινήματα αναπτύσσονται. Δεν προτίθεμαι να κρίνω την ρητορική του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Εάν όμως συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι μία χώρα που η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της κατάγονται από οικογένειες μεταναστών, γίνεται φανερή η στροφή από την ανοιχτή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία σε νέες περιχαρακώσεις.
- Ο 20ος αιώνας χαρακτηρίστηκε από μία σύγκρουση ανάμεσα στις κρατικά ελεγχόμενες οικονομίες και τις οικονομίες της αγοράς. Συντελέστηκε μία ιδεολογική μάχη για το ποια οικονομία μπορεί να εξασφαλίσει στους πολίτες, ασφάλεια, εργασία, ευμάρεια. Συντελέστηκε και μία οικονομική μάχη για το στοίχημα της παραγωγικότητας. Αντί όμως αυτή η σύγκρουση να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ευημερία, σήμερα η πραγματική οικονομία μοιάζει να χάνει την μάχη απέναντι στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο το οποίο μπορεί να μεγεθύνεται, χωρίς ωστόσο να διασφαλίζονται τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγεία ή η προστασία του περιβάλλοντος.
- Η οικονομική μεγέθυνση εξακολουθεί να στηρίζεται στην εκθετική κατασπατάληση των φυσικών πόρων και το κόστος της κλιματικής αλλαγής προδιαγράφεται εφιαλτικό: Η μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος το υπολογίζει για την χώρα μας στα 700 δις € μέχρι το 2100
45 λοιπόν χρόνια μετά την πρώτη πετρελαϊκή κρίση η ανάπτυξη έχει υποκαστασταθεί από την μεγέθυνση. Ακόμα και εάν υποθέσουμε ότι η παγκόσμια οικονομία μπορεί να διατηρήσει ρυθμούς μεγέθυνσης κοντά στο 3%, είναι πολύ αμφίβολο εάν αυτή η μεγέθυνση δεν είναι απλά λογιστικές εγγραφές σε χρηματιστήρια παραγώγων ή αντιστοιχούν σε υπαρκτά προϊόντα και υπηρεσίες, όπως τα τρόφιμα.
Δεν θα ισχυριστώ ότι η Ελλάδα είναι το αθώο θύμα μίας οικονομίας που κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Πέρα από τις παραπάνω προκλήσεις, τα αδιέξοδα της μεταπολεμικής Ελλάδας οφείλονται κυρίως σε ένα καθεστώς διαπλοκής και διαφθοράς ανάμεσα σε λίγα κρατικοδίαιτα ιδιωτικά συμφέροντα και μια κομματικοποιημένη δημόσια διοίκηση.
Επιτρέψτε μου να μην αναλώσω την τοποθέτηση μου σε πιο αναλυτική αναφορά στην ελληνική κρίση, αφού στόχος μου δεν είναι να γίνω τιμητής, αλλά να εστιάσω στο ξεπέρασμα της κρίσης, δηλαδή στην επόμενη μέρα.
Ας προβληματιστούμε λοιπόν μαζί για το πώς ο ελληνικός πρωτογενής τομέας θα απαντήσει στις παραπάνω προκλήσεις και θα αποτελέσει βασικό πυλώνα στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας:
1ο πρόβλημα: Υψηλό κόστος παράγωγης
- Οι Έλληνες παραγωγοί αντιμετωπίζουν ολιγοπωλιακές πρακτικές στις εισροές τους. Πανομοιότυπα προϊόντα της ίδιας φίρμας, κοστίζουν υποπολλαπλάσια στην Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία ή την Βουλγαρία.
- Μνημονιακές δεσμεύσεις επιβάλουν υψηλό ΦΠΑ στο πετρέλαιο, που τελικά δεν έχει κανένα δημοσιονομικό όφελος, αφού συμψηφίζεται με το ΦΠΑ των εκροών.
- Ο κλήρος είναι μικρός και κατακερματισμένος.
Η λύση στα παραπάνω προβλήματα είναι κυρίως η συνεργατικότητα και μία πιο δημιουργική αντιμετώπιση της φορολογίας των αγροτών που θα πολλαπλασιάσει τα οφέλη.
2ο πρόβλημα: Χαμηλή διείσδυση στις διεθνείς αγορές
- Τα ελληνικά προϊόντα, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως η Φέτα, δεν έχουν αναγνωρισιμότητα.
- Μεγάλο ποσοστό αγροτικών προϊόντων πωλούνται χωρίς τυποποίηση, σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές (4€/λίτρο για το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο με τελική τιμή στην λιανική από 15-45€).
- Μεγάλο κόστος μεταφορών.
- Οι ευρωπαϊκές αλυσίδες λιανεμπορίου δεν εμπιστεύονται τον Έλληνα παραγωγό, γιατί δεν εξασφαλίζει σταθερές ποσότητες.
- Στην Ελλάδα δεν λειτουργούν δημοπρατήρια, με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί ο ανταγωνισμός και να αντιμετωπίζουμε ολιγοψωνιακές συμπεριφορές.
Και εδώ η απάντηση είναι η συνεργατικότητα. Ωστόσο σημαντικότερη ώθηση θα αποκτήσουμε εάν αναπτύξουμε τα Logistics με HUBS και Clusters.
3ο πρόβλημα: Εγκατάλειψη της υπαίθρου και σχολάζουσες γαίες
Κυρίως μετά τον ελληνικό εμφύλιο, για πολιτικούς λόγους, η ύπαιθρος εγκαταλείφθηκε. Ένας φαύλος κύκλος ξεκίνησε με τον πληθυσμό να μειώνεται και αντίστοιχα να μειώνονται και οι δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, ιατρεία.
Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει:
- Πόροι για την κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία μπορούν να δοθούν σε ανέργους για επανακαλλιέργεια εγκαταλειμμένων καλλιεργειών. Αρχικά η παραγωγή μπορεί να διοχετεύεται σε κοινωνικές δομές αλληλεγγύης, αλλά εκτιμούμε ότι αυτοί οι άνεργοι μετά το πέρας των προγραμμάτων θα συνεχίσουν την παραγωγική δραστηριότητα.
- Πόροι για LULUCF μπορούν να αξιοποιηθούν για χλόωση και δάσωση ερημοποιημένων περιοχών.
- Πρόσφυγες και άνεργοι μπορούν να προσληφθούν για έργα ορεινής υδροπονίας, δασοπονίας κατά τα πρότυπα της Tennessee Valey Authority.
- Αξιοποίηση των μοναδικών αρωματικών φαρμακευτικών φυτών
Το ζήτημα δεν είναι να υποκαταστήσουμε με δημόσιες και ευρωπαϊκές επενδύσεις την ιδιωτική πρωτοβουλία. Το ζήτημα είναι να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της εγκατάλειψης με έναν ενάρετο κύκλο που θα ξαναζωντανέψει πληθυσμιακά τις ορεινές περιοχές. Εκεί σε συνδυασμό με τον ορεινό και τον πεζοπορικό τουρισμό υπάρχει ένας οικονομικός γίγαντας που κοιμάται με εξαιρετικά χαμηλές σημερινές αξίες που εγγυώνται υψηλότατη προστιθέμενη αξία ακινήτων. Μόλις ανακάμψουν πληθυσμιακά αυτές οι περιοχές τα στρατηγικά πλεονεκτήματα μπορούν να συντηρήσουν βιώσιμες επενδύσεις σε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας.
4ο πρόβλημα: Αθέμιτος ανταγωνισμός από τις διεθνείς μεταφορές υψηλού αποτυπώματος άνθρακα
Δεν είμαι οπαδός προστατευτικών λογικών. Είναι όμως αθέμιτο οι διεθνείς αεροπορικές και ναυτιλιακές μεταφορές να ευνοούνται φορολογικά και να καταλήγουμε να κοστίζει παραπάνω η οδική μεταφορά ενός προϊόντος μέσα στην Ελλάδα από την μεταφορά ομοειδούς προϊόντος από την Τυνησία ή την Βραζιλία, όταν μάλιστα η δεύτερη έχει ένα σοβαρότατο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Πρέπει η Ε.Ε να πρωτοστατήσει σε πολιτικές που να στηρίζουν την εγγύτητα. Δεν προτείνω ευνοϊκή μεταχείριση αλλά ίση μεταχείριση.
Επένδυση σε ποιότητα
Τα μειονεκτήματα της Ελλάδας με το εξαιρετικά σύνθετο γεωγραφικό ανάγλυφο, δημιουργούν και ένα απαράμιλλο στρατηγικό πλεονέκτημα:
Προϊόντα μοναδικής ποιότητας και διατροφικής αξίας.
Ελάχιστοι ίσως γνωρίζετε ότι το κρέας από αρκετές ράτσες ελληνικών προβάτων, είναι εξαιρετικά πλούσιο σε Ω3 λιπαρά. Μιλάμε λοιπόν για ένα πλεονέκτημα εξαιρετικά σημαντικό για τον καταναλωτή.
Αντίστοιχο ενδιαφέρον πρέπει να δοθεί στις ελληνικές ποικιλίες: σήμερα παρεμποδίζεται η καλλιέργεια τους, χωρίς κανέναν λόγο, επειδή δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν στους ευρωπαϊκούς καταλόγους, όπως τα γνωστά υβρίδια.
Τέτοιες κανονιστικές απαγορεύσεις θα πρέπει να περιοριστούν και να αφήσουμε μία χαραμάδα για τις παραδοσιακές ποικιλίες, που στο μέλλον μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμος πλούτος, αφού είναι πολύ καλύτερα προσαρμοσμένες στις εδαφολογικές συνθήκες και επειδή ακριβώς δεν έχουν καθορισμένη γενετική ταυτότητα, πιθανότατα θα είναι πιο εξελίξιμες στις κλιματικές μεταβολές.
Με αυτές τις σκέψεις θέλω να ευχαριστήσω ξανά τους διοργανωτές και εσάς για την προσοχή σας.
Ομιλία του υφυπουργού Βασίλη Κόκκαλη
Η παραγωγική ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα αποτελεί για την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έναν από τους βασικούς πυλώνες για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας.
Η Ελλάδα διαθέτει έναν ανεκτίμητο εθνικό πλούτο ο οποίος αποτυπώνεται στη βιοποικιλότητα, την ποιότητα των αγροτικών προϊόντων και το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό.
Για τη δημιουργία ενός καινούργιου, βιώσιμου, αναπτυξιακού μοντέλου το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προωθεί δράσεις που αξιοποιούν τις παραγωγικές δυνατότητες της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Στα πλαίσια της σημερινής παρουσίας μου εδώ, θα επικεντρωθώ στα οφέλη της συμβολαιακής γεωργίας και της εισαγωγής καινοτομίας και υψηλής τεχνολογίας στον πρωτογενή τομέα.
Η συμβολαιακή γεωργία αποτελεί ένα σύγχρονο εργαλείο σε παγκόσμιο επίπεδο με σκοπό την παραγωγή αγροτικών προϊόντων εξασφαλισμένης ποιότητας και ποσότητας από τον παραγωγό και τη πώληση σε μία προκαθορισμένη τιμή. Στην συμβολαιακή γεωργία μπορούν να συμμετέχουν μεμονωμένοι παραγωγοί, αγροτικοί συνεταιρισμοί και ομάδες παραγωγών για τις οποίες πρόσφατα δημοσιεύθηκαν οι λεπτομέρειες για τη δημιουργία και λειτουργία τους.
Τα οφέλη για τους παραγωγούς στα προγράμματα συμβολαιακής γεωργίας είναι:
- Η εξασφάλιση εγγυημένου εισοδήματος και ο χρόνος πληρωμής του.
- Η προσφορά πιστώσεων για την αγορά των απαραίτητων γεωργικών εφοδίων.
- Η δυνατότητα μακροχρόνιου σχεδιασμού της πρωτογενούς παραγωγής.
Για μία βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη της γεωργίας απαιτείται η ενσωμάτωση καινοτομιών και η χρήση προϊόντων υψηλής τεχνολογίας.
Τα πλεονεκτήματα που προσφέρει αξιοποίηση της τεχνολογίας στην αγροτική παραγωγή είναι:
- Η μείωση του κόστους παραγωγής.
- Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των υδάτινων πόρων.
- Η αύξηση της απόδοσης της παραγωγής χρησιμοποιώντας λιγότερα.
- Η βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων.
- Η ορθολογική και αποτελεσματικότερη χρήση των φυτοφαρμάκων.
Στο νέο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, περιλαμβάνονται μέτρα και δράσεις τα οποία παρέχουν τη δυνατότητα στους έλληνες παραγωγούς να αξιοποιήσουν τα σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία και τα αποτελέσματα της εφαρμοσμένης έρευνας.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου