www.biopoiotita.gr

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Ένωση Αγρινίου: Πως η θερμοκρασία επηρεάζει τις ελιές

Ένωση Αγρινίου: Πως η θερμοκρασία επηρεάζει τις ελιές



Η επίδραση της θερμοκρασίας στη εξάπλωση της καλλιέργειας της ελιάς, στη βλάστηση, στη διαφοροποίηση των οφθαλμών και στην καρποφορία της.

Καθοριστικός παράγοντας για την εμπορική καλλιέργεια της ελιάς είναι η θερμοκρασία στην οποία έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Η ελιά δεν επιβιώνει σε θερμοκρασία κατώτερη των -12°C, χρειάζεται όμως μια περίοδο χαμηλών θερμοκρασιών για να γίνει διαφοροποίηση των οφθαλμών της και να παράγει καρπούς.

 

Με βάση τις απαιτήσεις της ελιάς στην ελαχίστη και μεγίστη θερμοκρασία αλλά και στο ετήσιο εύρος διακύμανσης της, έχει εντοπιστεί η καλλιέργεια της στο Βόρειο ημισφαίριο μεταξύ των παραλλήλων 30ο και 45ο του γεωγραφικού πλάτους και στο Νότιο ημισφαίριο μέσα σε μια ευρύτερη ζώνη που περικλείεται μεταξύ των παραλλήλων 15ο και 41ο οι οποίες έχουν μεσογειακό κλίμα. Σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, δηλαδή κοντά στον Ισημερινό (τροπικές περιοχές), ή ελιά αναπτύσσεται μόνο βλαστικά, χωρίς να καρποφορεί
 

Η αδυναμία της να καρποφορήσει στις τροπικές περιοχές αποδίδεται στην έλλειψη επαρκούς χειμερινού ψύχους πού είναι απαραίτητο για τη διαφοροποίηση των οφθαλμών και το σχηματισμό των ανθέων της. Μπορεί όμως να καρποφορήσει και στις περιοχές αυτές, αν ικανοποιήσει τις ανάγκες της σε ψύχος, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί σπάνια για κάποιες ποικιλίες και μόνο σε περιοχές με μεγάλο υψόμετρο.
 

Η ελιά ευδοκιμεί στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας. Η ευαισθησία όμως που έχει στους παγετούς περιορίζει την εξάπλωση της προς βορρά. Οι χειμώνες στη Β. Ελλάδα είναι δριμείς και μπορεί να νεκρώσουν το δένδρο, έτσι η ελαιοκαλλιέργεια περιορίζεται στη Β. Ελλάδα στις παραλιακές περιοχές. Όπου ο τόπος είναι βορινός, ψυχρός και ανεμόπληκτος, η ελιά δεν καλλιεργείται σε υψόμετρο πάνω από τα 300 μέτρα. Όπου όμως ο τόπος είναι ανατολικός-μεσημβρινός, ζεστός και προφυλαγμένος από τους ψυχρούς ανέμους, η καλλιέργεια μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 1.000 μέτρα.

 

Η ελάχιστη θερμοκρασία δεν πρέπει να πέφτει κάτω από -7°C, γιατί ζημιώνει τα δένδρα. Αυτό το όριο αποτελεί μια μόνο προσέγγιση, γιατί η αντοχή των δένδρων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως από τη διάρκεια των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών, την ατμοσφαιρική υγρασία, την εδαφική υγρασία, τη παρουσία ή την έλλειψη ανέμων, την ποικιλία της ελιάς, τις καιρικές συνθήκες προ του παγετού, την βλαστική και υγιεινή κατάσταση των δένδρων.

 

Η ζημία από παγετό μπορεί ακόμα να ποικίλλει από δένδρο σε δένδρο του ιδίου ελαιώνα ανάλογα με την θρεπτική κατάσταση τους. Αν η πτώση της θερμοκρασίας είναι σταδιακή, τότε η ελιά μπορεί να αντέξει μέχρι -12°C χωρίς να ζημιωθεί.
 

Η ελιά δε θα πρέπει να καλλιεργείται σε περιοχές, όπου ή θερμοκρασία πέφτει συχνά κάτω από -4 έως -5°C. Οι ανοιξιάτικοι παγετοί, λόγω της όψιμης άνθησης της ελιάς, δεν προκαλούν σοβαρές ζημιές. Μερικές φορές όμως οι πρώιμοι παγετοί της άνοιξης μπορεί να καταστρέψουν τους μόλις εκπτυσσόμενους οφθαλμούς.

 

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή ακόμα και την ολική καταστροφή της προβλεπόμενης παραγωγής. Τέτοιου είδους ζημιά εκδηλώνεται συνήθως με πτώση των εκπτυσσόμενων οφθαλμών.
 

Οι περιοχές όπου θα καλλιεργηθεί εμπορικά η ελιά πρέπει να έχουν μια μέση ετήσια θερμοκρασία 15-20°C. Η απόλυτη μεγίστη θερμοκρασία μπορεί να φθάσει τους 40°C χωρίς να προκαλέσει ζημιές αλλά η ελαχίστη θερμοκρασία δεν πρέπει να πέσει κάτω από τους -5°C, γιατί οι χαμηλότερες από αυτή θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στα δένδρα. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση ελιάς παρατηρείται στις παραμεσόγειες χώρες, όπου ο χειμώνας είναι ήπιος και το καλοκαίρι ζεστό και ξηρό. Η φωτοσύνθεση της ελιάς γενικά αναστέλλεται σε θερμοκρασίες υψηλότερες από 35°C. Πάντως, ποικιλίες ελιάς που έχουν προσαρμοστεί σε υψηλές θερμοκρασίες διατηρούν το 70-80% της φωτοσυνθετικής τους ικανότητας σε 40°C.

 

Η ελιά καρποφορεί σε βλαστούς ηλικίας ενός έτους. Τον Μάιο μήνα, κατά την διάρκεια της άνθησης, σχηματίζεται συγχρόνως νέα βλάστηση (εικόνα 1) η οποία ανάλογα με την ζωηρότητα του δένδρου αποκτά μήκος από λίγα εκατοστά μέχρι και 30-50 εκατοστά. Πάνω σε αυτή την βλάστηση τον Μάιο μήνα του επόμενου έτους θα δημιουργηθούν άνθη και στην συνέχεια καρποί. Έτσι η ελιά καρποφορεί σε βλαστούς που σχηματίστηκαν το προηγούμενο έτος.

 

Οι πολύ ζωηροί βλαστοί (μεγάλου μήκους) δεν είναι καρποφόροι (έχουν μόνο βλαστοφόρους οφθαλμούς), οι λιγότερο ζωηροί (μήκους περίπου 15 εκατοστά) βλαστοί δίνουν ελάχιστους καρπούς (έχουν λίγους καρποφόρους οφθαλμούς), ενώ οι μικρού μήκους βλαστοί (μήκος μικρότερο από 10 εκατοστά) δίδουν πολλούς καρπούς (εικόνα 2) επειδή συνήθως όλοι οι οφθαλμοί τους είναι καρποφόροι.

 

Οι οφθαλμοί είναι μικροί, φέρονται στις μασχάλες των φύλλων και είναι όλοι βλαστοφόροι ή ξυλοφόροι από τον σχηματισμό τους (Μάιο – Ιούνιο) μέχρι τον μήνα Φεβρουάριο του επόμενου έτους.

 

Μετά τον μήνα Φεβρουάριο πάνω στους βλαστούς -που αναπτύχθηκαν κατά τον προηγούμενο Μάιο/ Ιούνιο- σχηματίζονται ανθοφόροι οφθαλμοί οι οποίοι προήλθαν από βλαστοφόρους μετά από μια διαδικασία που ονομάζεται «Διαφοροποίηση». Οι βλαστοφόροι οφθαλμοί εξελίσσονται σε ανθοφόρους οι οποίοι δίδουν ανθοταξίες και τελικά καρπούς με την επίδραση ορισμένων παραγόντων ο σπουδαιότερος από τους οποίους είναι η θερμοκρασία.
 

Ο κύκλος καρποφορίας στην ελιά ο οποίος ολοκληρώνεται σε τέσσερα στάδια, δηλαδή τη βλάστηση, τη διαφοροποίηση και την ανάπτυξη των ανθικών μερών, τη καρπόδεση και την ωρίμανση των καρπών διαρκεί ένα χρόνο, σε αντίθεση με τα φυλλοβόλα οπωροφόρα, των οποίων ο κύκλος αυτός διαρκεί περίπου δύο χρόνια. Η ολοκλήρωση κάθε σταδίου του κύκλου καρποφορίας αποτελεί προϋπόθεση ομαλής εισόδου στο αμέσως επόμενο στάδιο, ενώ και τα τέσσερα στάδια εξαρτώνται από ποικίλους παράγοντες, ικανούς να επηρεάσουν θετικά και αρνητικά κάθε ένα από αυτά (θερμοκρασία, λίπανση, εδαφική υγρασία, κλπ).

 

Ο σχηματισμός ανθοταξιών στην ελιά γίνεται από τον Ιανουάριο έως αρχές Ιουνίου. Η κρίσιμη περίοδος ανθογονίας φαίνεται να είναι οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος όπου γίνονται φυσιολογικές μεταβολές που μετατρέπουν το μερίστωμα από βλαστικό σε ανθικό. Κατά το τέλος του χειμώνα αρχές της άνοιξης, περίπου 2.5 μήνες πριν την ανθοφορία (από αρχές Μαρτίου περίπου) αρχίζουν να εμφανίζονται στους οφθαλμούς οι πρώτες μορφολογικές μεταβολές, που οδηγούν στο σχηματισμό των ανθοταξιών (διαφοροποίηση).

 

Υπάρχουν δύο τύποι ανθέων σε κάθε ποικιλία, τα ερμαφρόδιτα (φυσιολογικά ή τέλεια) σε ποσοστό 1-5% και τα στημονοφόρα (ατελή) σε ποσοστό 95-99%. Μόνο τα ερμαφρόδιτα (τέλεια) άνθη δίδουν καρπούς (εικόνα 3) και το ποσοστό τους είναι μεγαλύτερο όσο πληρέστερη είναι η διαφοροποίηση των βλαστοφόρων οφθαλμών σε ανθοφόρους.

 

Η ελιά είναι από τα λίγα αειθαλή καρποφόρα που χρειάζονται την επίδραση του ψύχους για να ανθίσουν. Οι οφθαλμοί που σχηματίζονται το καλοκαίρι έχουν ανάγκη από χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα για να διαφοροποιηθούν σε ανθοταξίες. Σύμφωνα με έρευνα που έχει γίνει, η ελιά απαιτεί τουλάχιστον 10 εβδομάδες θερμοκρασία κάτω από 16°C για πλήρη διαφοροποίηση των βλαστοφόρων οφθαλμών σε ανθοφόρους. Όλες οι ποικιλίες δεν είναι το ίδιο απαιτητικές στο χειμερινό ψύχος για την διαφοροποίηση των βλαστοφόρων οφθαλμών τους.

 

Οι ποικιλίες επίσης διαφέρουν και ως προς το επίπεδο των θερμοκρασιών που επιδρούν ευνοϊκά για άνθηση. Το ανώτερο όριο θερμοκρασιών στο οποίο μπορούν να σχηματισθούν άνθη στις ποικιλίες "Κορωνέϊκη", "Μεγαρίτικη", "Κολοβή", "Πατρών" και "Κερκύρας" είναι 16°C, ενώ στις ποικιλίες "Αμφίσσης" και "Χονδρολιά Χαλκιδικής" είναι 12°C. Οι ποικιλίες "Αμφίσσης" και "Χονδρολιά Χαλκιδικής" ανθίζουν ικανοποιητικά όταν περάσουν το χειμώνα έξω στο ύπαιθρο, ενώ η άνθηση είναι περιορισμένη ή μηδαμινή εάν παραμείνουν κατά την ίδια περίοδο σε θερμοκρασία πάνω από 10°C.

 

Άλλη έρευνα έχει δείξει ότι το ελαιόδεντρο ανθοφορεί κανονικά και δένει καρπούς μόνον όταν εκτεθεί σε θερμοκρασία κατώτερη από 7.2°C για 1.200 ώρες και ότι ελαιόδεντρα, πού δεν εκτέθηκαν καθόλου σε θερμοκρασία κατώτερη των 7.2°C, καθ' όλη τη χειμερινή περίοδο, δεν σχημάτισαν άνθη παρά την κανονική τους βλάστηση. Γενική είναι ή παραδοχή ότι μετά από χιόνια και βαρυχειμωνιά, ακολουθεί καλή ανθοφορία και καρποφορία. Μερικές όμως ποικιλίες ελιάς, μεταξύ των οποίων η "Κορωνέϊκη", η "Μεγαρίτικη", η "Κέρκυρας", η "Κολοβή" και η "Πατρών" καρποφορούν άφθονα σε περιοχές με ήπιο κλίμα όπου η μέση θερμοκρασία τον χειμώνα δεν κατεβαίνει κάτω από τους 10°C.

 

Η μη ικανοποίηση των αναγκών σε χαμηλές θερμοκρασίες οδηγεί σε ατελή διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών και επομένως σε μειωμένη καρπόδεση. Επειδή η ελιά καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της χώρας με διαφορετικές θερμοκρασίες χειμώνα, θα πρέπει κατά την εκλογή των ποικιλιών να λαμβάνονται υπόψη εκτός των άλλων στοιχείων και οι απαιτήσεις στις χαμηλές θερμοκρασίες.

 

Ποικιλίες ελιάς που απαιτούν ψύχος για πολύ χρόνο (π.χ. "Χονδρολιά Χαλκιδικής" και "Αμφίσσης") δεν είναι παραγωγικές σε περιοχές με θερμό χειμώνα (π.χ. σε παραθαλάσσιες περιοχές της Κρήτης).

 

Απαραίτητη προϋπόθεση για μια καλή παραγωγή στην ελιά είναι να έχει προηγηθεί πλήρης διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών. Κάποιες χρονιές, συνήθως προς το τέλος Μαρτίου – αρχές Απριλίου (περίοδος που ευρίσκεται σε πρόοδο η διαφοροποίηση των οφθαλμών), πνέουν νότιοι θερμοί άνεμοι για μερικές ημέρες κυρίως σε περιοχές της νότιας Ελλάδας με αποτέλεσμα να επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες κατά την περίοδο αυτή.

 

Οι θερμοί αυτοί άνεμοι επιταχύνουν την έκπτυξη των οφθαλμών πριν να έχει ολοκληρωθεί η διαφοροποίηση τους με αποτέλεσμα να είναι μειωμένη η κομπόδεση στην άνθηση που προκύπτει και επομένως να έχουμε μικρή παραγωγή. Ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες (μέση θερμοκρασία ημέρας/νύκτας πάνω από 15°C) επεκράτησαν για αρκετές ημέρες κατά τον Δεκέμβριο 2009 και Ιανουάριο 2010 σε πολλές περιοχές της Ελλάδας που οδήγησαν στην εμφάνιση ανθοταξιών και νέας βλάστησης (εικόνες 4 και 5) σε δένδρα τα οποία συνήθως δεν είχαν παραγωγή τον προηγούμενο χρόνο.

 

Τόσο οι ανθοταξίες όσο και η νέα βλάστηση, λόγω της πρώιμης εμφάνισης τους, έχουν ευαισθησία σε τυχόν πρώιμους παγετούς της άνοιξης. Εφόσον δεν καταστραφούν από παγετό οι ανθοταξίες αυτές -οι οποίες έχουν παραχθεί από δένδρα τα οποία δεν είχαν δεχθεί προηγουμένως αρκετό ψύχος- είναι αβέβαιο αν θα δώσουν τέλεια άνθη την ερχόμενη άνοιξη (2010) και στη συνέχεια καρπούς.

 

Η ελιά σχηματίζει νέους βλαστούς με ελαχίστη θερμοκρασία 10.5°C ως 11°C και μέση 15°C και όταν θα έχει δεχθεί θερμικό σύνολο 750°C που υποδηλώνει το άθροισμα των μέσων θερμοκρασιών κάθε ημέρας.

 

Οι καλύτερες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της άνθησης είναι 18-20°C και κατά την καρπόδεση 20-22°C. Η αρίστη θερμοκρασία από την καρπόδεση μέχρι την έναρξη ωρίμανσης του καρπού κυμαίνεται από 22-25°C, ενώ η αρίστη θερμοκρασία μετά την έναρξη ωρίμανσης του καρπού μέχρι την συγκομιδή είναι 18°C και η ελαχίστη 15°C. Ηλιόλουστο και ζεστό Φθινόπωρο ευνοεί τη συγκέντρωση λαδιού στους καρπούς, ενώ βροχερός και ψυχρός καιρός κατά την περίοδο αυτή έχει αρνητική επίδραση.

 

Η διαδικασία ωρίμανσης του καρπού μειώνεται όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 10°C και διακόπτεται κάτω από 5°C.

 

Οι ανοιξιάτικοι παγετοί, δεν είναι περιοριστικός παράγοντας στη καλλιέργειας της ελιάς λόγω της όψιμης άνθησης της, ενώ οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες αναστέλλουν τη νέα βλάστηση, επηρεάζουν το σχηματισμό των ανθέων και την ανάπτυξη και ωρίμανση του καρπού.

 

Θερμοκρασίες χαμηλές μέχρι 0°C, δεν προκαλούν σοβαρή ζημιά στον ελαιόκαρπο. Σε αυτή την περίπτωση ό ελαιόκαρπος συρρικνώνεται, αλλά ή συρρίκνωση δεν είναι μόνιμη και ό ελαιόκαρπος επανακτά τη φυσιολογική σπαργή του εφόσον δεν μεσολαβήσουν αργότερα παγετοί. Σε χαμηλότερες όμως θερμοκρασίες, μέχρι -2°C έως -4°C διάρκειας μιας ώρας, ο ελαιόκαρπος συρρικνώνεται μόνιμα. Ο πράσινος ελαιόκαρπος είναι πιο ευαίσθητος από το μαύρο και λαμβάνει καφέ χρώμα μετά από παγετό.

 

Ο παγωμένος ελαιόκαρπος συρρικνώνεται και δεν επανακτά τη φυσιολογική σπαργή του. Οι παγωμένοι καρποί, ανεξάρτητα αν είναι πράσινοι ή μαύροι, είναι ακατάλληλοι για κονσερβοποίηση, είναι όμως κατάλληλοι για ελαιοποίηση.

 

Μπαρτσώκας Νικόλαος

 

Α.Σ. ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

 

Γεωπόνος Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Πηγή: paseges

Η κατάσταση της ελληνικής αμπελουργίας σήμερα

του Δ. Γραμματικού ΓΕΩΠΟΝΟΣ Msc ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ Δ/ΝΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ/ΤΜΗΜΑ ΑΜΠΕΛΟΥ & ΕΛΑΙΑΣ

Στο παρόν άρθρο παρουσιάζεται τόσο η σημερινή κατάσταση της ελληνικής αμπελουργίας με τα προβλήματα της όσο και η διαδικασία κατανομής αδειών φύτευσης με την ψηφιακή εφαρμογή, για το έτος 2016. Τέλος αναπτύσσονται οι προτάσεις του ΥπΑΑΤ για την τροποποίηση και την εφαρμογή της κατανομής για το έτος 2017.

Ως γνωστόν η φύτευση αμπελώνων με οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου, βάση των κοινοτικών ισχυουσών κανονισμών (560/2015, 561/2015, 1308/2013, 436/2009,και 555/2008), απαιτεί την αδειοδότηση τους από τις κρατικές αρχές.

Η Ελληνική αμπελουργία κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών έχει συρρικνωθεί δραματικά. Τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ανωτέρω διαπίστωση αντλούνται από το Αμπελουργικό Μητρώο. Το Αμπελουργικό Μητρώο είναι το όργανο βάση του Κοινοτικού Κανονισμού 436/2009 το οποίο κάθε Κράτος Μέλος οφείλει να τηρεί και να επικαιροποιεί συνεχώς με αρμοδιότητα την ετήσια απογραφή των αμπελουργικών εκτάσεων οινοποιήσιμων αμπελώνων.

Η Ελλάδα ακόμα και πριν την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε συντάξει Αμπελουργικό Μητρώο από το 1978. Στον Πίνακα 1 παρουσιάζονται οι αμπελουργικές εκτάσεις ανά περιφέρεια της χώρας από το 1984 έως το 2015.

ΠΙΝΑΚΑΣ 1 : Απογραφή αμπελουργικών εκτάσεων οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου

 

Περιφέρεια

Απογραφή1984

(ha)

Απογραφή 1999(ha)

Απογραφή 2006(ha)

Απογραφή 2015(ha)

Αν. Μακεδονίας-Θράκης

815

1.181

2.456

2.043

Κ. Μακεδονίας

3.877

4.035

4.568

4.680

Δ. Μακεδονίας

2.821

2.390

2.557

2.443

Ηπείρου

949

698

748

761

Θεσσαλίας

2.685

4.408

3.320

4.024

Ιόνιων νήσων

5.527

3.556

3.040

2.757

Δυτ. Ελλάδας

11.764

10.697

11.093

8.814

Στερεάς Ελλάδας

10.180

8.599

8.161

7.043

Πελοποννήσου

12.526

11.913

12.152

10.740

Αττικής

15.572

11.540

6.216

6.313

Βορείου Αιγαίου

3.431

2.806

3.141

2.993

Νοτίου Αιγαίου

7.353

5.545

4.330

3.825

Κρήτης

11.740

10.098

8.123

7.575

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ

89.240

77.466

69.905

64.013

 

Παρατηρείται μία αντιθετική πορεία ανάπτυξης των καλλιεργειών σε διαφορετικά γεωγραφικά διαμερίσματα. Στις περισσότερες περιφέρειες της χώρας παρατηρείται δραματική μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων και ιδίως στην Αττική λόγω της απαλλοτρίωσης της γεωργικής γης για την κατασκευή του αεροδρομίου. Η μείωση καταγράφεται επίσης σε Κρήτη, Στερεά Ελλάδα και Δυτική Ελλάδα ενώ αντίθετα η Θεσσαλία και η Μακεδονία παρουσίασαν σημαντική αύξηση. Τα τελευταία χρόνια με την έναρξη εφαρμογής του Εθνικού Αποθεματικού (2004-2015) κατανεμήθηκαν στην χώρα πάνω από 54.000 στρέμματα καλλιέργειας. Τα περισσότερα από αυτά κατανεμήθηκαν και φυτεύτηκαν στις περιφέρειες Αν. Μακεδονίας-Θράκης, Κ. Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Στ. Ελλάδας και Πελοποννήσου.

Όμως το πρόβλημα της Ελληνικής αμπελουργίας δεν συμπυκνώνεται μόνο στη συρρίκνωση του αμπελουργικού δυναμικού της χώρας. Το μέγεθος της αμπελουργικής εκμετάλλευσης ανά δικαιούχο είναι ιδιαίτερα χαμηλό σε σημείο να καθιστά τις περισσότερες εκμεταλλεύσεις μη βιώσιμες. Στον Πίνακα 2 παρουσιάζεται η διαστρωμάτωση (σε ποσοστό) ανά Περιφέρεια των εκμεταλλεύσεων για το έτος 2016.

Πίνακας 2 : Διαστρωμάτωση αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων (ποσοστό) έτους 2016

 

Περιφέρεια

0-5 στρ.

5-20 στρ.

20-50 στρ.

50-ΑΝΩ στρ.

Αν. Μακεδονίας-Θράκης

80,71

15,39

2,90

1,00

Κ. Μακεδονίας

76,51

19,73

2,96

0,80

Δ. Μακεδονίας

88,70

9,38

1,52

0,40

Ηπείρου

95,79

3,97

0,16

0,08

Θεσσαλίας

73,88

20,53

5,14

0,45

Ιόνιων νήσων

87,13

12,32

0,45

0,10

Δυτ. Ελλάδας

78,70

18,12

2,76

0,42

Στερεάς Ελλάδας

79,85

15,39

3,85

0,91

Πελοποννήσου

73,61

22,02

3,82

0,55

Αττικής

52,00

38,73

8,04

1,23

Βορείου  Αιγαίου

79,24

19,23

1,36

0,17

Νοτίου Αιγαίου

71,24

26,02

2,26

0,48

Κρήτης

92,10

7,49

2,40

0,07

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ

81,07

16,10

2,40

0,43

 

Παρατηρούμε ότι σε μερικές περιφέρεις (Κρήτη, Ήπειρος) οι εκμεταλλεύσεις έως 5 στρέμματα ξεπερνούν το 90% των συνολικών εκμεταλλεύσεων, ενώ εκείνες άνω των 50 στρεμμάτων σε ορισμένες περιφέρειες είναι σχεδόν ανύπαρκτες (Κρήτη, Ήπειρος, και Ιόνια Νησιά).

Συγκεντρωτικά το σύνολο των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων της χώρας ανέρχεται στις 162.089 και η συνολική έκταση αυτών ανέρχεται στις 630.514,5 στρ.

Αναλυτικά για το έτος 2016 :

l  ΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΕΘΟΣ 0-5 ΣΤΡ. ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟ 81,07 % (131.399) ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ 34,4 % ΤΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ (216.933 στρ. )

l  ΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΕΘΟΣ 5-20 ΣΤΡ. ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟ 16,10 % (26.103) ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ 37,11 % ΤΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ (233.999 στρ. )

l  ΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΕΘΟΣ 20-50 ΣΤΡ. ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟ 2,40 % (3.888) ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ 17,9 % ΤΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ (112.879 στρ. )

l  ΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 50 ΣΤΡ. ΚΑΤΕΧΟΥΜΝ ΤΟ 0,43 % (699) ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ 10,59 % ΤΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ (66.703,5 στρ. )

 

Στα δύο διαγράμματα που ακολουθούν εμφανίζεται οι διαφορές στην διαστρωμάτωση των εκμεταλλεύσεων ανάμεσα στα έτη 2009 και 2016 σε αριθμό εκμεταλλεύσεων και τις αντίστοιχές εκτάσεις.

Διάγραμμα 1 :Εκμεταλλεύσεις

Διάγραμμα 2: Εκτάσεις

Από την ανάλυση της απογραφής αξιοσημείωτο είναι να εντοπιστούν οι διακυμάνσεις των κυριότερων από πλευράς εκτάσεων ποικιλιών της χώρας τα τελευταία χρόνια. Στον Πίνακα 3 παρουσιάζονται συγκριτικά οι εκτάσεις (σε ha) το έτος 2012 και το έτος 2015.

Πίνακας 3: Εκτάσεις (σε ha) των κυριότερων ποικιλιών το έτος 2012 και το έτος 2015 και οι διαφορές μεταξύ τους.

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ

2012

2015

Διαφορά 2012-2015

ΣΑΒΒΑΤΙΑΝΟ

11.306,30

10.501,44

-804,86

ΡΟΔΙΤΗΣ

9.127,89

9.094,53

-33,36

ΑΓΙΩΡΓΙΤΙΚΟ

3.619,52

3.383,49

-236,03

ΞΥΝΟΜΑΥΡΟ

2.239,77

2.166,10

-73,67

ΛΙΑΤΙΚΟ

2.218,00

2.418,89

200,89

CABERNET SAUVIGNON

2.113,64

1.978,24

-135,40

ΑΣΥΡΤΙΚΟ

1.821,97

1.924,54

102,57

ΜΟΣΧΑΤΟ ΑΣΠΡΟ

1.844,58

1.630,09

-214,49

MERLOT

1.419,51

1.519,23

99,72

ΚΟΤΣΙΦΑΛΙ

1.419,12

1.366,49

-52,63

ΦΩΚΙΑΝΟ

1.123,68

1.117,31

-6,37

ΜΟΣΧΟΦΙΛΕΡΟ

1.095,11

1.145,37

50,26

SYRAX

1.041,74

1.108,15

66,41

ΜΑΝΔΗΛΑΡΙΑ

985,13

951,54

-33,59

ΜΟΣΧΑΤΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΊΑΣ

880,59

853,56

-27,03

SAUVIGNON BLANCE

710,09

764,98

54,89

ΦΙΛΕΡΙ

708,29

686,45

-21,84

CHARDONNAY

693,44

714,46

21,02

ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟ

505,27

507,72

2,45

ΣΥΝΟΛΟ ΦΥΤΕΜΕΝΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝΧΩΡΑΣ

66.473,32

64.012,91

 

 

Παρατηρείται μια μείωση στις δύο κυριότερες ελληνικές ποικιλίες που αποτελούν σχεδόν το 32% των φυτεμένων εκτάσεων της χώρας.

Κυρίαρχο πρόβλημα της ελληνικής αμπελουργίας. Αποτελούν οι υποχρεωτικές δηλώσεις βάση του κοινοτικού κανονισμού 436/2009 στις οποίες συμπεριλαμβάνονται τόσο εκείνες της συγκομιδής όσο και εκείνες της παραγωγής. Στις δηλώσεις συγκομιδής υποχρεούνται οι αμπελουργοί να δηλώνουν την ποσότητα της σταφυλικής παραγωγής ανά αμπελοτεμάχιο και τον προορισμός της. Οι δηλώσεις συγκομιδής από το 2013 και μετά γίνονται μέσω ψηφιακής εφαρμογής κατευθείαν στην βάση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης του ΥπΑΑΤ.

Οι δηλώσεις είναι συνδεδεμένες με το Αμπελουργικό Μητρώο το οποίο  δίνει την δυνατότητα στην χώρα να έχει άμεση πληροφόρηση για την ποσότητα της σταφυλικής παραγωγής και τον προορισμό της. Στον Πίνακα 4 καταγράφονται οι παραγωγοί που κατέθεσαν δήλωση συγκομιδής ενώ στον Πίνακα 5 οι εκτάσεις που αυτές αντιστοιχούν ανά περιφέρεια και το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν στο σύνολο της χώρας. Επισημαίνεται ότι οι κάτοχοι αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων που οινοποιειούν την σταφυλική τους παραγωγή (οινοποιοί) δεν έχουν την υποχρέωση δήλωσης συγκομιδής αλλά δήλωσης παραγωγής.

 

Πίνακας 4 : Αριθμός παραγωγών που κατέθεσαν δήλωση συγκομιδής

 

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

2013

2014

2015

ΠΟΣΟΣΤΟ ΥΠΟΧΡΕΩΝ ΕΤΟΥΣ 2015 (%)

ΑΝ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΘΡΑΚΗ

599

1.013

 

970

 

 

51

Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

1.549

2.225

 

2.455

 

42

ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

323

909

 

1.201

 

25

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

1.010

1.403

 

2.664

 

70

ΗΠΕΙΡΟΣ

351

412

 

620

 

33

ΙΟΝ. ΝΗΣΙΑ

74

493

 

422

 

6

ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑ

1.594

1.781

 

1.902

 

13

ΣΤ. ΕΛΛΑΔΑ

1.276

1.577

 

1.532

 

19

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

1.947

2.276

 

2.229

 

16

ΑΤΤΙΚΗ

745

1.032

 

1.095

 

17

Β. ΑΙΓΑΙΟ

3.081

2.622

 

2.487

 

45

Ν. ΑΙΓΑΙΟ

1.583

1.889

 

1.926

 

32

ΚΡΗΤΗ

3.137

4.014

 

4.643

 

25

 

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ

17.269

21.646

 

24.146

 

25

 

Πίνακας 5 : Συνολικές εκτάσεις ανά περιφέρεια που αντιστοιχούν οι δηλώσεις του πίνακα 4 και το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν βάση της απογραφής.

 

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

2013

2014

2015

ΑΠΟΓΡΑΦΗ 2015

ΠΟΣΟΣΤΟ %

ΑΝ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΘΡΑΚΗ

9.206,50

14.662,80

 

 

11.656,40

 

 

20.429.80

 

 

57,06

Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

16.160,30

24.902,20

 

25.969,00

 

46.804.80

 

55,48

ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

6.286,40

9.342,90

 

10.805,00

 

24.433.60

 

44,22

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

9.161,31

14.997,70

 

25.816,00

 

40.236.00

 

64,16

ΗΠΕΙΡΟΣ

1.716,60

2.077,80

 

2.637,40

 

7.631.50

 

34,60

ΙΟΝ. ΝΗΣΙΑ

552,70

3.292,20

 

3.034,90

 

27.569.10

 

11,01

ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑ

24.353,10

26.081,80

 

28.050,00

 

88.145.20

 

31,82

ΣΤ. ΕΛΛΑΔΑ

26.273,70

31.306,50

 

30.847,00

 

70.430.80

 

43,80

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

28.653,16

33.669,60

 

34.223,00

 

107.399.90

 

31,87

ΑΤΤΙΚΗ

10.837,52

17.409,60

 

19.170,60

 

63.129.50

 

30,37

Β. ΑΙΓΑΙΟ

17.849,90

16.106,10

 

15.219,90

 

29.926.30

 

50,85

Ν. ΑΙΓΑΙΟ

17.431,20

19.508,30

 

19.437,20

 

38.254.80

 

50,81

ΚΡΗΤΗ

12.280,29

19.621,60

 

22.142,00

 

75.747.80

 

29,23

 

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ

180.762,68

232.979,10

 

249.007,40

 

640.129.10

 

38,90

 

Από τους δύο ανωτέρω πίνακες διαπιστώνεται ότι δεν είναι ικανοποιητικός ο αριθμός των υπόχρεων παραγωγών που καταθέτουν δηλώσεις συγκομιδής. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην ηπειρωτική Ελλάδα και ειδικότερα στις περιφέρειες Στ. Ελλάδας, Δυτ. Ελλάδας, Αττικής και Πελοποννήσου. Πρωταθλητής στην υποβολή δηλώσεων είναι τα Ιόνια Νησιά ενώ οι περισσότερες δηλώσεις γίνονται στην Θεσσαλία.

 

ΑΔΕΙΕΣ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ

Όπως παρουσιάστηκε και στην αρχή η φύτευση οινοποιήσιμου αμπελώνα απαιτεί άδεια από κάθε Κράτος Μέλος της Ε.Ε.. Με τους νέους κοινοτικούς κανονισμούς 560 και 561/2015 και τον κανονισμό 1308/2013 ορίζεται νέα διαδικασία χορήγησης αδειών με αντικειμενικά κριτήρια. Σε περίπτωση που οι υποβληθείσες αιτήσεις υπερβαίνουν το προκαθορισμένο ποσοστό των αδειών τότε το Κράτος Μέλος εφαρμόζει τα ανωτέρω κριτήρια. Κάθε χώρα μπορεί να επιλέξει ποια από τα θεσμοθετημένα κριτήρια επιθυμεί να εφαρμόσει, τα οποίο δύνανται να διαφοροποιούνται ανά έτος.

Κάθε Κράτος Μέλος μπορεί να κατανείμει ανά έτος έως το 1% των φυτεμένων εκτάσεων της χώρας βάση της ετήσιας υποχρεωτικής απογραφής που προβλέπεται από τον κοινοτικό κανονισμό. Η κατανομή μπορεί να έχει και γεωγραφικό διαχωρισμό.

Επισημαίνεται ότι από την σύγκριση των δύο κανονισμών (ισχύοντος και προηγούμενου) εντοπίζονται σημαντικές αλλαγές. Αρχικά δεν επιτρέπεται η μεταβίβαση αδειών φύτευσης. Η άδεια που δεν θα χρησιμοποιηθεί από τον κάτοχό της εντός τριών ετών χάνεται οριστικά από την χώρα αφού δεν υφίσταται πλέον το εθνικό αποθεματικό.

Τέλος παραμένει η απαγόρευση φύτευσης, οι δε ποινές για την χωρίς άδεια φύτευση κυμαίνονται από 600 έως 2.000 ευρώ το στρέμμα.

Για το έτος 2016 επιλέχθηκε από την χώρα μας η χορήγηση του 1% των φυτεμένων εκτάσεων της (6.400 στρ.) με τα ακόλουθα ενιαία κριτήρια.

 

 

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΤΟΥΣ 2016

ΒΑΡΥΤΗΤΑ

ΦΥΣΙΚΟ ή ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΦΥΤΕΥΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ

0,2

ΚΑΤΟΧΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ ( 5-7 ΕΤΗ ΣΤΗΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ )

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ

ΑΝΑΒΑΘΜΙΔΕΣ

0,1

 

ΝΗΣΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ή ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΝΗΣΙΑ ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΑΣΗ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΤΩΝ 250 Km2

ΟΡΕΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕ ΥΨΟΜΕΤΡΟ ΑΝΩ ΤΩΝ 500 m

(ΕΚΤΟΣ ΥΨΙΠΕΔΩΝ)

0,2

 

 

ΜΕΓΕΘΟΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ 0,5 ha έως 15 ha

0,4

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ (ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΦΥΤΕΜΕΝΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ)

0,1

ΣΥΝΟΛΟ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ

1

Βαρύτητα κριτηρίων είναι ο βαθμός που θα πάρει κάθε κριτήριο.

Ο συντελεστής βαρύτητας ανά κριτήριο μπορεί να κυμαίνεται από 0 έως 1.

Σε κάθε περίπτωση η συνολική βαρύτητα των κριτηρίων πρέπει να είναι ίσο με την μονάδα (1).

 

 

Η διαδικασία πραγματοποιείται μέσω ψηφιακής εφαρμογής και οι χορηγήσεις αποστέλλονται στους τελικούς δικαιούχους το αργότερο την 1 Αυγούστου κάθε έτους.

Στον Πίνακα 6 εμφανίζονται οι αιτήσεις ανά περιφέρεια και τα αιτούμενα στρέμματα για το έτος 2016

 

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΧΩΡΑΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ παραγωγώναρχικής αίτησης

ΑΡΙΘΜΟΣ τεμαχίων

ΑΡΙΘΜΟΣ στρεμμάτων

ΑΡΙΘΜΟΣ τεμαχίων αποδεκτών

ΑΡΙΘΜΟΣ στρεμμάτων αποδεκτών

ΑΝ.ΜΑΚ/ΝΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ

183

432

2.855

393

2.577

Κ.ΜΑΚ/ΝΙΑΣ

321

532

3.467

462

3.010

Δ.ΜΑΚ/ΝΙΑΣ

153

350

1.650

285

1.325

ΗΠΕΙΡΟΥ

94

118

749

77

500

ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

342

507

3.978

440

3.300

ΙΟΝ. ΝΗΣΩΝ

46

74

361

56

171

ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑΣ

295

446

3.280

182

1.173

ΣΤΕΡ. ΕΛΛΑΔΑΣ

199

301

2.344

197

1.520

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

247

436

2.507

295

1.590

ΑΤΤΙΚΗΣ

71

134

773

114

760

ΒΟΡ. ΑΙΓΑΙΟΥ

40

57

314

53

290

Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ

62

94

505

82

465

ΚΡΗΤΗΣ

246

433

2.112

335

1.705

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ

2.299

3.914

26.055

2.971

18.388

 

Η ανάλυση των αιτήσεων του έτους 2016 παρουσιάζεται στα ακόλουθα διαγράμματα.

Διάγραμμα 3: Σύγκριση Αρχικής Αιτούμενης Έκτασης – Αποδεκτής Έκτασης και Δοθείσας Έκτασης

Διάγραμμα 4 : Σύγκριση ποσοστού δοθείσας προς αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

Διάγραμμα 5 : Κατανομή εκτάσεων ανά Περιφέρεια

Ανάλυση της κατανομής του έτους 2016

Η ανάλυση κριτηρίων έγινε σύμφωνα με την αιτούμενη αποδεκτή έκταση και το ποσοστό που δόθηκε σε εκτάσεις εφόσον έχει το ή τα κριτήρια που αναφέρονται. Δηλαδή στο 1 όσα τεμάχια είχαν το κριτήριο του υψομέτρου τους δόθηκε το 72% της αποδεκτής έκτασης που αιτήθηκαν.

l  Το κριτήριο Υψόμετρο έλαβε το 72% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Υψόμετρο και νεοεισερχόμενος έλαβε το 100% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Νεοεισερχόμενος πήραν το 37% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Νεοεισερχόμενος και Βιολογική το έλαβαν το  76% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Όχι Νεοεισερχόμενος πήραν το 32,5% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Όχι Νεοεισερχόμενος και Βιολογική πήραν το 48% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Όχι Νεοεισερχόμενος και Υψόμετρο έλαβε το 57% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Νησιά Αιγαίου έλαβαν το 76% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Το κριτήριο Νησιά Αιγαίου και Βιολογική έλαβε το 65% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης (υπάρχει ένα τεμάχιο 100στρ με βαθμό 3 το οποίο δεν έλαβε άδεια και επηρεάζει σημαντικά το ποσοστό )

l  Το κριτήριο Νησιά Αιγαίου και Νεοεισερχόμενος έλαβε το 100% της αιτούμενης αποδεκτής έκτασης

l  Οι νεοεισερχόμενοι αποτελούν το 37% των αιτούντων και ζήτησαν το 39% της συνολικής  αιτούμενης αποδεκτής έκτασης. Πήραν το 42% της συνολικής δοθείσας έκτασης δηλαδή 2.675 στρέμματα.

l  Οι αιτούντες που ανήκουν στην κατηγορία Α (ΟΣΔΕ από 5-50 στρ και Αμπέλι από 1 ως 20 στρέμματα) ζήτησαν το 11% της συνολικά αιτούμενης αποδεκτής έκτασης και πήραν 2.125 στρέμματα ήτοι το 34% της συνολικής δοθείσας έκτασης.

l  Οι αιτούντες που ανήκουν στην κατηγορία Β ( ΟΣΔΕ από 5-50 στρ και Αμπέλι από 20 ως 50 στρέμματα) ζήτησαν το 3,5% της συνολικά αιτούμενης αποδεκτής έκτασης και πήραν 222 στρέμματα ήτοι το 3,5% της συνολικής δοθείσας  έκτασης.

l  Οι αιτούντες που ανήκουν στην κατηγορία Γ ( ΟΣΔΕ από 50-150 στρ και Αμπέλι > 0) ζήτησαν 19% της συνολικά αιτούμενης αποδεκτής έκτασης και πήραν 1094 στρέμματα ήτοι το 17% της συνολικής δοθείσας έκτασης.

Από την ανωτέρω ανάλυση και την τελική κατανομή ανά περιφέρεια προέκυψε η ανάγκη τροποποίησης της διαδικασίας κατανομής των αδειών φύτευσης του έτους 2017.

Αρχικά θα διαφοροποιηθεί η ημερομηνία έναρξης κατάθεσης των αιτήσεων.  Πρόθεση είναι η διαδικασία των αιτήσεων να αρχίσει το αργότερο στο τέλος Ιανουαρίου.

Λόγω προβλημάτων που προέκυψαν κατά την διαδικασία ενημέρωσης των μη επιλέξιμων αιτούντων, προτάθηκε η αλλαγή της με ανάρτηση των απορριπτώμενων αντί της αποστολής προσωπικού ηλεκτρονικού μηνύματος, ώστε να υπάρχει δημοσιοποιημένη ενημέρωση που θα επιτρέπει την κατάθεση ενστάσεων. Ταυτόχρονα θα μπορούν οι αιτούντες να γνωρίζουν την βαθμολογία τους με την οριστική κατάθεση της αίτησής τους.

Όμως θα υπάρχει και μία εξίσου σημαντική αλλαγή. Η κατανομή θα επιμεριστεί σε επίπεδο περιφέρειας και όχι συνολικά στην επικράτεια ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο της μη λήψης αδειών φύτευσης σε περιφέρειες που ενώ υπήρχαν αρκετοί ενδιαφερόμενοι δεν έγινε δυνατή η χορήγηση αδειών φύτευσης.

Όσον αφορά τα κριτήρια θα παραμείνουν ονομαστικά τα ίδια αλλά θα εφαρμοστούν με διαφορετικό τρόπο. Αρχικά το κριτήριο των νεοεισερχόμενων θα αφορά τους αμπελουργούς ηλικίας κάτω των 40 ετών που πρωτο-εισέρχονται στην αμπελουργία ως αρχηγοί εκμετάλλευσης και όχι αδιακρίτως τους νέους καλλιεργητές

Δεύτερον θα δοθεί έμφαση στην αύξηση του αριθμού των βιώσιμων εκμεταλλεύσεων με μεγαλύτερη βαθμολογία στις ήδη υφιστάμενες εκμεταλλεύσεις άνω των 20 στρ. στην ηπειρωτική Ελλάδα και άνω των 10στρ. στην νησιωτική Ελλάδα

Τέλος στην επιλογή του παραγωγού θα αξιολογείται και η συνέπια ως προς την κατάθεση των υποχρεωτικών δηλώσεων (συγκομιδής, παραγωγής).

Η ομάδα που έχει επεξεργαστεί τις ανωτέρω προτάσεις αναμένει τις απόψεις των περιφερειών της χώρας. Από τις απόψεις των περιφερειών θα ληφθούν υπόψη όσες συμφωνούν με τους κοινοτικούς κανονισμούς και είναι εφικτή η εφαρμογή τους.

Πηγή: http://www.keosoe.gr