Η Βιολογική Γεωργία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τη συστηματική μελέτη των ζώντων οργανισμών και του περιβάλλοντος. Ασχολείται επίσης με τη διαχείριση των οικοσυστημάτων και πως η ορθολογική διαχείριση μπορεί να έχει θετική επίδραση στις ανάγκες του ανθρώπου. Σαν πρακτική εφαρμογή η Βιολογική Γεωργία είναι η εφαρμογή της θεωρητικής γνώσης στην πράξη βασιζόμενη στη γνώση του εδάφους των ζώντων οργανισμών και οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων.
Η Βιολογική Γεωργία αποτελεί ένα κομμάτι της βιώσιμης Γεωργίας.
Η Βιολογική Γεωργία είναι ένα ολιστικό σύστημα διαχείρισης και παραγωγής το οποίο προωθεί και υποστηρίζει την υγεία του αγρό-οικοσυστήματος, περιλαμβάνοντας την βιοποικιλότητα, τους βιολογικούς κύκλους και την βιολογική δράση του εδάφους. Δίνει έμφαση στην χρήση ενδογενών μέσων διαχείρισης και όχι στην εισαγωγή εξωγενών παραγόντων, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τοπικές συνθήκες απαιτούν συστήματα προσαρμοσμένα σε αυτές. Αυτό επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας αντί για συνθετικά μέσα, όπου είναι δυνατόν, γεωπονικές, βιολογικές και μηχανικές μεθόδους που πληρούν τις απαιτήσεις του οικοσυστήματος.
Είναι επίσης ένα ολιστικό σύστημα παραγωγής σχεδιασμένο για να βελτιώσει την παραγωγικότητα και την υγεία διαφόρων βιοτικών παραγόντων του οικοσυστήματος, περιλαμβάνοντας τους οργανισμούς του εδάφους, τους φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς και τους ανθρώπους. Ο κύριος στόχος της Βιολογικής Γεωργίας είναι η δημιουργία παραγωγικών επιχειρήσεων που είναι βιώσιμες και σε αρμονία με το περιβάλλον.
Η Βιολογική Γεωργία είναι ένα σύστημα διαχείρισης οικολογικής παραγωγής το οποίο προωθεί και υποστηρίζει την βιοποικιλότητα, τους βιολογικούς κύκλους και την βιολογική δραστηριότητα του εδάφους. Είναι βασισμένο στην ελάχιστη χρήση εισροών και σε πρακτικές διαχείρισης που διατηρούν και υποστηρίζουν την οικολογική αρμονία. Οι βασικές οδηγίες για την βιολογική παραγωγή βασίζονται στην χρήση υλικών και πρακτικών που υποστηρίζουν την οικολογική ισορροπία των φυσικών συστημάτων και ενσωματώνουν τα μέρη του αγροτικού συστήματος στο συνολικό οικοσύστημα.
Η βιολογική καλλιέργεια της ελιάς στην Ελλάδα - Προοπτικές
Η Ελλάδα είναι ο συνοριακός εξώστης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκεται σε καίρια γεωγραφική θέση και διακρίνεται από όλα τα χαρακτηριστικά της περιοχής όπως το μεσογειακό κλίμα και τις τυπικές αγροτικές καλλιέργειες. Θα μπορούσε να λεχθεί ότι η Ελλάδα είναι μια κατεξοχήν αγροτική χώρα με τεράστιο γεωπονικό ενδιαφέρον καθώς παρά την μικρή της έκταση συνδυάζει αρμονικά ποικιλία οικοσυστημάτων εξαιτίας τόσο του κλίματος όσο και της γεωγραφικής της τοποθεσίας. Η ελαιοκαλλιέργεια αποτελεί τη σημαντικότερη δενδρώδη καλλιέργεια στην Ελλάδα . Τα παραγόμενα προϊόντα είναι το λάδι και οι επιτραπέζιες ελιές. Η Ελλάδα είναι η τρίτη Ευρωπαϊκή χώρα σε ποσοστά παραγωγής ελαιόλαδου και φημίζεται για την εξαίρετη ποιότητα των ελαιοκομικών προϊόντων της.
Στην Ελλάδα η ελιά καλλιεργείται σε ευρεία κλίμακα αλλά και σε ποικιλομορφία άσκησης γεωργικών εφαρμογών. Σχεδόν τα μισά στρέμματα των καλλιεργήσιμων εκτάσεων απαρτίζονται από ελιές (διαφόρων μεταποιητικών χειρισμών) και στο 1/3 περίπου αυτών εφαρμόζεται βιολογικός τρόπος άσκησης της γεωργίας. Κύρια κέντρα παραγωγής ελαιοκάρπου είναι οι νομοί Μεσσηνίας (στο χωριό «Νιοχώρι» έλαβε χώρα η πρώτη προσπάθεια βιολογικής καλλιέργειας της ελιάς το 1988), Λακωνίας, Ηλείας, Κορινθίας, Φωκίδας και άλλοι σε μικρότερη κλίμακα.
Η Ελλάδα σαν κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπακούει στις εντολές της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής(Κ.Α.Π.) για τις ενέργειες στην άσκηση βιολογικού τρόπου γεωργίας στην καλλιέργεια της ελιάς. Οποιαδήποτε μέτρα χρηματοδοτούνται στο ακέραιο εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις που η Κ.Α.Π. υπαγορεύει. Το ίδιο ισχύει και για τα λοιπά κράτη μέλη όπου και εφαρμόζονται οι ίδιες διατάξεις έπειτα από Προεδρικό Διάταγμα και τις παρεμβάσεις του αρμόδιου Υπουργικού Συμβουλίου.
Η Βιολογική Καλλιέργεια της ελιάς ή καλύτερα η Βιολογική Γεωργία (Β. Γ.) όσον αφορά την ελιά ακολουθεί όπως όλες οι καλλιέργειες έναν αριθμό αποφάσεων, αρχών και ιδεών, όπως η προστασία των φυσικά ανανεώσιμων συστημάτων, η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην παραγωγή, η προστασία των φυτών και των συνηθειών των άγριων ζώων, η διατήρηση της βιοποικιλότητας, η σωστή χρήση του νερού, η υποστήριξη και η υιοθέτηση ενός συστήματος καλλιέργειας που θα συμβάλλει στη δημιουργία μιας κοινωνικά ορθούς και περιβαλλοντικά υπεύθυνης διαδικασίας για την διασπορά των παραγόμενων προϊόντων.
Σε ένα σύστημα Β. Γ. ένας από τους στόχους είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Οι τεχνικές καλλιέργειας πρέπει να αναδιαμορφωθούν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρούν την οικολογική σταθερότητα του περιβάλλοντος. Η γονιμότητα του εδάφους διατηρείται και βελτιώνεται από ένα σύστημα μετρήσεων που προάγει τη μέγιστη βιολογική δραστηριότητα του εδάφους. Ο έλεγχος των εντόμων γίνεται με ολοκληρωμένες μεθόδους ελέγχου προάγοντας τη βιοποικιλότητα. Ο κύριος στόχος της ΒΓ είναι η παραγωγή υγιών και ασφαλών προϊόντων για τους καταναλωτές, λαμβάνοντας πάντα υπόψην την προστασία του περιβάλλοντος. Η φράση Βιολογικό Προϊόν εγγυάται ότι το προϊόν παράγεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χρησιμοποιούνται χημικά και να προστατεύει το περιβάλλον. Για να φτάσουν στην αγορά όλα τα βιολογικά προϊόντα πρέπει να έχουν ελεγχθεί από αρμόδιους πιστοποιητικούς οργανισμούς, όπως προαναφέρθηκε.
Οι βασικές αρχές που χρησιμοποιούνται στη φυτική παραγωγή:
- Είδη και ποικιλίες που καλλιεργούνται στη Βιολογική Γεωργία θα πρέπει να είναι συμβατές με το έδαφος και τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής που χρησιμοποιούνται
- όλοι οι σπόροι και τα φυτά που χρησιμοποιούνται θα πρέπει να έχουν πιστοποίηση ότι είναι βιολογικά
- ένα ευρύ φάσμα από καλλιέργειες και ποικιλίες θα πρέπει να καλλιεργούνται έτσι ώστε να διατηρούν τη βιοποικιλότητα των βιολογικών καλλιεργειών
- οι ποικιλίες των φυτών θα πρέπει να διατηρούν τη γενετική ποικιλομορφία τους.
- Οι ποικιλίες που έχουν καλλιεργηθεί βιολογικά θα πρέπει να προτιμώνται στις βιολογικές καλλιέργειες.
- Βιολογικοί σπόροι και φυτά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται. Όταν δεν είναι εμπορικά διαθέσιμα, οι πιστοποιητικοί οργανισμοί θα πρέπει να έχουν θέσει χρονικό περιορισμό για τη χρήση μη βιολογικών σπόρων και φυτικού υλικού.
- όταν βιολογικοί σπόροι και φυτικό υλικό δεν είναι διαθέσιμοι, συμβατικό υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι δεν έχουν χρησιμοποιηθεί εντομοκτόνα.
- σε περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατό να βρεθούν συμβατικοί σπόροι που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία τότε χημικά επεξεργασμένοι σπόροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Οι πιστοποιητικοί οργανισμοί θα πρέπει να θέτουν τα χρονικά όρια και τις προϋποθέσεις για τις εξαιρέσεις που επιτρέπουν τη χρήση οποιουδήποτε χημικά επεξεργασμένου σπόρου ή φυτικού υλικού.
Βασικές αρχές για την περίοδο μετατροπής: Η περίοδος μετατροπής θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να βελτιώνει σημαντικά τη γονιμότητα του εδάφους και να επαναπροσδιορίζει την ισορροπία του οικοσυστήματος. Το μήκος της περιόδου μετατροπής θα πρέπει να εξαρτάται από:
- την προηγούμενη χρήση της γης
- το οικολογικό πλαίσιο και τις επιπτώσεις του
- την εμπειρία του διαχειριστή
Η περίοδος της μετατροπής καθορίζεται από τη νομοθεσία και οι προϋποθέσεις διαφέρουν ανάμεσα στις χώρες (Επείγουσα Οδηγία της Ρουμανικής Κυβέρνησης 34/2000). Σύμφωνα με την επείγουσα οδηγία η περίοδος προσαρμογής είναι σύμφωνα με τα ακόλουθα:
- 2 χρόνια πριν τη σπορά για τις ετήσιες καλλιέργειες, μέσες καλλιέργειες
- 3 χρόνια πριν την συγκομιδή για πολυετείς καλλιέργειες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου